مطلبی با عنوان «مردی که 16 بار پای پیاده به حج رفت اما حسین(ع) را کشت»، از سخنرانی های عاشورایی دکتر محمدرضا سنگری، شنبه 25 آبان در خبرآنلاین منتشر شد که بخشی از این مطلب مورد پرسش تعدادی از کاربران خبرآنلاین قرار گرفت که در نظرات منتشر شده منعکس شد.
در بخشی از این مطلب آمده است که : «شمر نزد عبید الله بن زیاد نشسته بود که نامه ایی از عمر بن سعد به عبیدالله رسید. عمربن سعد نوشته بود: ای امیر من با حسین مذاکره کردم. حسین سه پیشنهاد دارد : 1- به مکه و مدینه برگردد. 2- اگر اجازه بدهی به هر سرزمینی بخواهد برود. 3- بیاید دست در دست یزید بگذارد و بیعت کند.
عمر بن سعد نمی خواست جنگی صورت بگیرد و در آغاز دوست نداشت امام حسین کشته شود. اما در ادامه برای جنایت آماده شد.»
برخی از کاربران این سوال را مطرح کردند که اگر امام حسین(ع) پیشنهاد بیعت داده باشد که کل فلسفه نهضت عاشورا زیر سوال می رود. یکی از کاربران با نام "منصور" نوشت: «حسین سه پیشنهاد دارد : 1- به مکه و مدینه برگردد. 2- اگر اجازه بدهی به هر سرزمینی بخواهد برود. 3- بیاید دست در دست یزید بگذارد و بیعت کند. اگر این نقل قول شما درست باشد پس تکلیف اینهمه حماسه چه می شود؟»
کاربر دیگری با نام "عاشق ایران و شهدا" نوشت: «آقا ابا عبدالله الحسین هیچ وقت راضی به بیعت با یزید نمی شد خواهشا مردم رو گمراه نکنید.»
و «بنده خدا» این مورد را اشتباه تایپی دانشت و نوشت: «پیشنهاد سوم امام حسین را تا الان نشیده بودیم (دست در دست یزید بگذارد؟؟؟؟؟؟؟.....) فکر کنم اشتباه تایپی باشد.»
پاسخ دکتر محمدرضا سنگری
از همین رو با دکتر محمدرضا سنگری تماس گرفتیم تا پاسخ را از خود او بشنویم.
دکتر سنگری درباره این جملات که در سخنرانی خود او ذکر شده بود گفت: «یکی از چیزهایی که معمولا عمر سعد در نامه هایش به عبیدالله بن زیاد می نوشت این بود که حسین می خواهد بیعت کند. به دروغ می گفت تا جنگ را به تاخیر بیندازد تا راه حلی پیدا کند که جنگ نشود و خودش به ری برود. اصل مساله اینجور است، شاید درست مطرح نشده باشد که این شبهه پیش آمده است.»
نویسنده و محقق تاریخ عاشورا در پاسخ به اینکه «پس چنین چیزی وجود ندارد که امام حسین(ع) بخواهد جایی بیعت کند؟» توضیح داد:
«اگر می خواست بیعت کند که دیگر چرا از مدینه بیرون آمد؟ دیگر به این همه جمع آوری نیرو و محاصره نیازی نبود. مسئله این طور بود که عمر سعد در طول مدتی که امام در کربلا بود دنبال این بود که مساله به تاخیر بیافتد و جنگی اتفاق نیافتد. امام حسین(ع) برگردد و خودش هم به آرزوی ری برسد.
این بود که معمولا در نامه هایی که می فرستاد می نوشت که حسین گفته است در آینده بیعت می کند و می پذیرد، تا با این حرف ها زمان بگذرد و راهی برای حل این مساله پیدا شود.
یعنی از جانب خودش این نامه ها را می فرستاد، اما می نوشت که حسین این گونه می گوید. بنابراین این موضوع را نباید به تنهایی برش داد و اشتباه فکر کرد. چرا که اگر امام خودش می خواست بیعت کند که اصلا چرا از شهرش خارج شد همان جا در مجلس ولید بن عتبه می توانست بیعت کند، یا در مکه بیعت کند یا در همان روزهای اول که به کربلا آمده بود. پس این حرف ها با روح کربلا و روح امام حسین(ع) ناسازگار است.»
/6262