خوشبختانه در کشور ما بعد از انتخاب دکتر روحانی، سیاست شفاف‌سازی آغاز شده و همه دلسوزان اعم از نخبگان تا مردم عوام ضمن امیدوار شدن به صیانت از بیت‌المال، دلخوش از افشای مفاسد اقتصادی و دست‌اندرکاران آن شده‌اند.
از نظر رفتارشناسی اجتماعی بیان مفاسد اداری و اقتصادی یک حسن دارد و یک عارضه و عیب. حسن آن که به دلخوشی مردم منجر می‌شود، آشکار شدن فریبکاری و خیانت به آرمان‌های انقلاب اسلامی و بیت‌المال است؛ هرچند بخشی از آنها همواره در جامعه به عنوان شایعه وجود داشته است.
عارضه منفی آن این است که مردم می‌پرسند این پول‌ها کجا رفته‌اند، که چرایی آن را نهادهای قضایی باید روشن کنند؛ و در عین حال می‌پرسند چه ضمانتی وجود دارد که این فجایع اخلاقی دوباره تکرار نشود؟
افرادی که این ارقام نجومی را از حقوق و دسترنج کارگران و بازنشستگان زحمتکش در جیب فراخ خود ریخته‌اند باید آنها را پس بدهند. اگر یک قاچاقچی به جرم تولید و عرضه مواد مخدر و فاسد کردن نسل به اعدام محکوم می‌شود، اینگونه افراد نیز به جرم تضعیف باورهای مردم، سلب اعتماد آنها از نظام مدیریت اداری و زشت‌نمایی چهره مدیریت کلان در داخل و خارج باید محاکمه شوند تا ریشه فساد یقه‌سفیدها کنده شود.
وقوع پانزده میلیون تخلف ریز و درشت در یک سازمان که امین مردم و دولت بوده چه مفهومی دارد؟ تصور نمی‌کنم در طول تاریخ سازمان تامین اجتماعی به این رقم فساد و سوءاستفاده واقع شده باشد. ساخت تیزرهای سفرهای استانی، دادن سکه‌های پاداش، ضیافت افطار در هتل پنج ستاره، خرید کتاب برادر همسر مدیر وقت و هدیه اجباری آن در مراسم مختلف، پرداخت بودجه برای کارت هدیه و بن به نام خبرنگاران از جمله این موارد است. باید معلوم شود کدام خبرنگار این بن‌ها را گرفته است. اینجانب اطمینان دارم شاید به تعداد انگشتان دست خبرنگارانی از این سفره رنگارنگ بهره برده باشند اما بیشتر آنها حتی روحشان از این هدایا بی‌خبر است. پرداخت به بعضی از روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها برای چه هدفی بوده است؟ اگر قرار است کمک فرهنگی باشد باید به طور مساوی به همه خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها اهدا شود وگرنه در یک دادگاه بی‌طرف بر اساس موازین اسلامی و باورهای علوی باید کسانی که این هدایا را گرفته‌اند بدانند از جان و وجود زحمتکشان دریافت کرده‌اند و آنها را باید عودت دهند.
پاداش‌های میلیونی به مدیران و اعضای هیات مدیره در کنار حقوق‌های میلیونی آیا دهن‌کجی به مادری نیست که برای شهریه دانشگاه فرزندش کلیه خود را می‌فروشد؟ بسیار هستند جوانانی که برای چند میلیون تومان عقد آنها به هم می‌خورد و از تشکیل کاشانه محروم می‌شوند. پاسخ آن پدر شرمساری را که نسخه فرزند هموفیلی‌اش را در دست گرفته و سرگردان در داروخانه‌ها می‌گردد چه کسی می‌دهد؟ مدیران سازمان تامین اجتماعی به خاطر این سونامی خیانت و فساد باید از محضر مقام معظم رهبری و مردم عذرخواهی کرده و در دادگاه محاکمه شوند.
دوم این که در انتخاب مدیران برای این گونه مراکز باید اصول شایسته‌سالاری، پاکدستی، امانت‌داری و صداقت در نظر گرفته شده و به دور از ویژه‌خواری و فامیل‌سالاری مدیرانی به کار گمارده شوند که امین مردم و دولت باشند. سازمان‌های نظارتی باید در این مورد، مورد پرسش قرار بگیرند که چرا در حین ارتکاب این خیانت‌ها اقدامی برای جلوگیری نکرده‌اند؟ یقین دارم حضور بعضی از افراد که سوابقی در مشاغلی متعدد داشته‌اند باعث فریب بسیاری از اشخاص شده است.
با این حال، آنچه باعث امیدواری و دلگرمی همه ماست، شناسایی ریشه‌های فساد، اعلام آشکارا و مقابله قاطع و برابر با متعرضان به حقوق مردم است و امیدواریم دیگر شاهد اینگونه ماجراها که باعث ایجاد یاس و افسردگی اجتماعی و عمومی می‌شود نباشیم.