پافشاری او بر حقوق اقوام و اقشار مختلف ایرانی خیلی زود به ثمر نشست، چنانچه توانست آرای جمعیت انبوهی از قومیتها را از آن خود کند. او در نهایت رییس جمهور ایران شد و توجه به اقوام و اقلیت ها را در همان ابتدا مورد توجه قرار داد. او "علی یونسی" را به عنوان دستیار ویژه خود درامور اقوام و اقلیتهای دینی و مذهبی منصوب کرد و حالا یونسی معتقد است همین که چنین جایگاهی از سوی رییس جمهور شکل گرفته نشان دهنده ی اهمیت روحانی به امور اقوام و اقلیت های دینی است.
وقتی گلایه ی اقوام و اقلیت های دینی مبنی بر اینکه روحانی در انتصابات به آنها توجهی نکرده است طی گفتوگویی با یونسی مطرح می شود او با لبخند پاسخ می دهد که هنوز فرصت زیاد است.
یونسی هم چنین ضمن اینکه نگاه امنیتی به هر بخشی از ایرانیها را نگاهی خطرناک می داند، وقتی با این سوال مواجه می شود که از احوال زندانیان عقیدتی باخبر هستید می گوید: اگر چنین زندانیانی باشند، ما حتما پیگیر احوالات آن ها خواهیم بود.
اهم سخنان دستیار ویژه رئیس جمهور در امور اقلیتهای دینی و مذهبی در گفت و گو با ایسنا در ادامه میآید:
*قاعدتا امور مربوط به اقوام ایرانی و اقلیتهای دینی و مذهبی باید همان جایگاهی را داشته باشد که قانون پیشبینی کرده است. قانون اساسی ما و سایر منابع قانونی همان جایگاهی را که برای همه شهروندان ایرانی پیشبینی کردهاند، برای اقوام ایرانی و اقلیتهای مذهبی و دینی نیز پیشبینی کردند.
*یک غلط فاحشی وجود دارد و آن این است که گاهی برخی از جریانات قومگرا میگویند که ایران کثیرالمله است، در حالی که این تعبیر، غلط است، چراکه ایران یک ملت بیشتر ندارد و همه شهروندان ایران عضو این ملت هستند و تمام اقلیتهای دینی و مذهبی و اقوام ایرانی به طور کامل همه در تشکیل این ملیت سهم اصیل و واقعی دارند و یکی بر دیگری ترجیح ندارد درواقع هیچکس بر دیگری مقدم نیست و همه در سنگ بنای ملیت ایران، سهم مساوی و اصلی دارند، یعنی هر شهروند ایرانی به اندازه خود سهم دارد و هیچکس در این جهت نسبت به دیگری امتیاز خاصی ندارد.
*من امروز هیچ نگرانی بخاطر وجود کردها ، آذریها و بلوچها ندارم؛ چراکه در ایران دعوای قومی وجود ندارد و در تاریخ ایران هم وجود نداشته است. خوشبختانه در تاریخ ایران بر عکس بسیاری از کشورهای دیگر که امحای قومی و دعواها و خونریزیهای قومی و مذهبی وجود داشته، ما سابقه جنگ قومی و خونریزی مذهبی نداشتهایم. البته برخی حساسیتهایی وجود داشته که محلی است، والا مردم ایران اعم از کرد و ترک و لر و بلوچ و... با هم زندگی میکنند و هیچ مشکلی ندارند و اختلاط و امتزاج اجتماعی در حد اعلا وجود دارد.
* دربرخی شهرها دعواها محیطی با مرکز است مثلا به بحثهای محلی حساس هستند که گاهی ممکن است این بحث ها به دعواهای جزیی هم بکشد. البته من این تفاوتها و اختلافات به این صورت را خوب می دانم ،اما به هرحال باید گفت در تاریخ پرافتخار ایران هیچ اثری از قومکشی وجود ندارد و این در حالی است که شما ببینید که در پاکستان و عراق و ترکیه چه میگذرد، ترکهای عثمانی متهم هستند که میلیونها نفر ارمنی را قتل عام کردند. اما در ایران چنین خبرهایی وجود ندارد؛ چراکه اقوام ایرانی که زیاد هم هستند همه در حفظ اصالت ایرانی کاملا هماهنگ و متحد عمل کردهاند.
* خواست مردم برای تدوین حقوق شهروندی فقط خواست بلوچ و کرد و لر و عرب نیست، بلکه خواست شمای خبرنگار هم هست ودر واقع این خواست، یک خواست ملی و نشاندهنده این است که هرگاه کسی یک شعار ملی بدهد، مردم تمام تفاوتهای خود را کنار میگذارند و به آن شعار ملی رای میدهند.
*معنی نگاه امنیتی این است که بخشی از ملت ایران را خطرناک و بیگانه ببینیم و این نگاه خود بخود سبب میشود که در مقابل آنها ساز و کار امنیتی تعریف کنیم و آنها نیز در لاک دفاعی قرار گیرند و جدا شوند، درواقع نگاه امنیتی باعث می شود که در آن منطقه و محل، توسعه فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی صورت نگیرد، بلکه ابزار امنیتی در آنجا بکار گرفته شود، البته در ایران تا جایی که من مطلع هستم نگاه امنیتی در حکومتها و دولتها وجود نداشته است.
*من قبول دارم که برخی از افراد و جریانهای تندرو در کشور دارای نگاه امنیتی هستند، البته این دسته به هر حزب و گروهی که مثل آنها فکر نکنند، نگاه امنیتی دارند، ولی باید گفت که اینها جمع معدودی هستند و ممکن است در نهادها و ارگانهای امنیتی نفوذ کرده باشند، این افراد کم هستند، ولی صدایشان بلند است و گاهی این صدای بلند آن ها سبب شده که دیگران خیال کنند اینها زیادند.
* اگرچنانچه می بینیم افرادی در صدا و سیما و سپاه و قوهی قضاییه و دستگاه اطلاعات ومجلس بر خلاف فرمایش مقام معظم رهبری عمل می کنند، اینها همان اقلیت معدودی هستند که غالبا در خیلی جاها به صورت خودسر عمل میکنند و درواقع اینها اقلیت به معنای فرقهای و سیاسی هستند .جار و جنجال به پا میکنند و میخواهند طوری القا کنند که اکثر ملت ایران هستند در حالی که اکثریت قریب به اتفاق مردم و مسوولین با این رویه ها مخالفند و از رهبری تا دولت جمهوری اسلامی و مقامات همگی به اقوام و اقلیت های دینی و مذهبی نگاه فرصتی دارند.
* در حال حاضر واقعا امنیت در کردستان بیشتر از تهران وجود دارد، ولی ممکن است برخی این موضوع را باور نکنند. اگر کردهای ایرانی ما بخواهند برای تجارت و تحصیل به سمت کردستان عراق بروند چه اشکالی دارد؟ ما نباید از این موضوع بترسیم، اگرچنانچه ما به خودمان اعتماد داشته باشیم و حقوق شهروندانمان را کاملا تامین کنیم و از این مناطق محرومیت زدایی کنیم، نباید دراین باره نگرانی داشته باشیم اصلا ما چرا باید نگران باشیم از اینکه کردهای عراق بیایند و کردهای ما را ببینند و کردهای ما هم به آنجا بروند. البته ما مرزهای قانونی را به رسمیت می شناسیم، ولی ما همه کردهای دنیا را ایرانی میدانیم همانطور که همهی تاجیکهای دنیا را ایرانی میدانیم.
*(درپاسخ به سوالی مبنی بر توقعات اقوام و اقلیت ها در انتصابات و عدم تحقق چنین وعده ای از سوی روحانی) من در حال آماده کردن بخشی از مقدمات در این راستا هستم و ما برای خودمان شرح وظیفه تعریف کردهایم و برنامههای مورد نظرمان را به رئیس جمهور تقدیم کردهایم و منتظر ابلاغ ایشان هستیم، در واقع بخشی از وعده های رئیس جمهور قرار است توسط ما انجام شود، هیچ محدودیت و نگرانی برای بکارگیری اقلیتهای مذهبی و دینی وجود ندارد و همهی اقوام ایرانی باید در مدیریت عالی کشور سهیم باشند و این موضوعی است که آقای رئیس جمهور وعدهی آن را داده است و دیر هم نشده است.
* اهل سنت درایران ، بیش از 15 هزار مسجد دارند که این تعداد بیشتر از مساجد شیعیان است . اهل سنت در دارا بودن مدارس و مساجد ،هم چنین در انجام فعالیتهای مذهبی هیچ محدودیتی ندارند. اتفاقا دولت درمناطق سنی نشین برای تامین اینگونه نیازها در حال متحمل شدن هزینههای سنگینی است.
*( با توجه به وجود برخی زندانیان در زندان با عنوان زندانیان عقیدتی ، پیگیر اوضاع آنها خواهید شد) اگر چنین زندانیانی باشند، ما حتما پیگیر احوالات آن ها خواهیم بود. رهبری در حوزه خاص دینی و مذهبی موسساتی برای حل مشکلات مذهبی اقلیت های دینی منظور کردهاند مثل مجمعالتقریب یا شورای برنامهریزی یا نماینده بعثه تا مشکلات و توقعات مذهبی در این راستا مدیریت شود، اما در حوزههای عمومی که به دولت مربوط میشود ما برنامه داریم که نقیصهها را رفع کنیم و ارتباط نخبگان و شخصیتهای مذهبی اهل سنت را با دولت به حداکثر برسانیم.
* گاهی برخی عناصر تند در میان مداحان و روحانیون هستند که با سخنرانیها و حرفهایشان به دست آنها بهانه میدهند والبته عینا همین موضوع در بین اصل سنت یعنی وهابیها و سلفیها نیز موضوعیت دارد که تعدادشان کم است.حالا برخی با کمترین فعالیتی که این ها انجام میدهند فکر میکنند که ممکن است برخی از شیعیان به تسنن روی بیاورند، این در حالی است که در ایران نه شیعیان سنی میشوند و نه سنیان شیعه میشوند واصلا حکومت درصدد این نبوده است که سنیها را شیعه کند وهیچ مرجع و عالمی هم درصدد شیعه کردن سنیها نیست، بلکه همه دنبال این هستند که شیعه و سنی در کنار هم با وحدت و اتحاد زندگی کنند همانطور که در حال حاضر همینطور است.
29219