به این قسمت از سخنان یکی از مسوولان پروژه توجه کنید {لینک}: به گزارش واحد مرکزی خبر، سعید اسدی در همایش اجرای مرحله نخست گسترش رسانه تعاملی مهر افزود: با راه اندازی این رسانه، دیگر مردم نیازی ندارند که برای دریافت هر خدمت دستگاه های مختلف بخرند و یا وارد اینترنت شوند بلکه با داشتن دستگاه ست آپ باکس، خط تلفن، مودم ADSL و یک صفحه نمایش مانند تلویزیون می توانند خدماتی مانند دریافت اطلاعات، روزنامه و مجلات آی پی مدیا، آرشیو یک ماهه همه شبکه های سیما و بازی های رایانه ای بدون نیاز به فضا برای ذخیره سازی را دریافت کنند.
ایشان ابتدا گفته مردم نیازی به خرید دستگاههای مختلف ندارند و بعد بلافاصله گفته باید دستگاه ست آپ باکس، خط تلفن، مودم ADSL و یک صفحه نمایش مانند تلویزیون داشته باشند!!
فرد دیگری نیز عنوان کرده {لینک}: آیپی مدیا مبتنی بر پروتکل اینترنت است اما برای استفاده از آن نیازی به اینترنت وجود ندارد و کاربران میتوانند تنها با داشتن ستاپ باکس به این فناوری دست پیدا کنند.
ستاپ باکس با قابلیت پذیرش آی پی و سینک شدن با مودم ADSL؟ یعنی اینکه همه نوع ستاپ باکسی با این سیستم کار نخواهد کرد و فقط مدلی که صدا و سیما می گوید را باید بخرید (افزایش هزینه)؛ این جملات با جملات بالا که گفته شده نیاز به خرید دستگاههای مختلف ندارند، مطابقت ندارد.
افاضات غیر علمی البته در صدا و سیما سابقه طولانی دارد و حضرات عقب مانده از تکنولوژی های روز دنیا نمی دانند تلویزیون های اینترنت دار که به صورت وای فای وصل می شوند جایگزین تکنولوژی 10 سال پیش صدا و سیما را گرفته است، شاید هم از خواب تکنولوژی های قدیمی بیدار نشده اند.
دوستان صدا و سیمایی نمی دانند چند سال قبل که تلویزیون های هوشمند آمد، کمپانی های کره ای مستقر در ایران سایتها، مجلات، روزنامه ها و سایتهای مختلف را روی تلویزیونهای ساخت خود در هشتگرد کرج (که رویشان نوشته اند Made in korea و به خلق الله چند برابر قیمت می اندازند) نصب کرده و مردم دارای این نوع تلویزیون بدون پرداخت پول اضافی در حال استفاده از خدمات و سرویس های آن هستند.
پروژه آی پی مدیا (اینترنت پروتکل مولتی مدیا) می گوید از بستر اینترنت استفاده نمی کند، شبکه ملی داخلی هم که درست درمان راه نیفتاده که خدمات خود را روی آن بستر عرضه کنند. حالا چگونه می خواهد سرورهای خود را با پهنای باند زیاد مورد نیاز، پشتیبانی کنند؟ قرار دادن تجهیزات مورد نیاز در ایستگاههای مخابراتی نیز دردسرهای حاکمیتی خاص خود را داشته و دعوای قدیمی صدا و سیما و مخابرات اگر این کار رشد پیدا کند،(که معلوم نیست البته نزج یابد) روی دیگر این ماجرا خواهد بود.
خوب برای اینکه بدانیم در دنیا مردم چگونه از روی تلویزیون های خود نیازهای خود را براورده می سازند با یک سرچ می شود فهمید که ما کجاییم (یعنی صدا و سیمایی ها) و آنها کجا!
یک توضیح در مورد آنچه در دنیا بوده بنام IPTV:
آی پی تی وی مخفف Internet protocol Television است. مردم سنتا سیگنال تلویزیونی را از طریق امواج دریافت می کردند، یا از روی ماهواره و یا از طریق تلویزیون های کابلی.
حالا دنیای اینترنت و دیجیتال به کمک سیگنال رسانی می آید، هم پخش زنده، هم پخش برنامه های قبلا پخش شده و هم آرشیو فیلم های ویدئویی.
خوب این از طریق اینترنت و پروتکل اینترنتی صورت می گیرد و اولین بار سال 1994 شبکه ای بی سی با نرم افزار خاص و ... این کار را کرد. داستان IPTV و توسعه آن در کشورها در حال حاضر که با هم صحبت می کنیم تحت تاثیر فناوری جدیدتری بنام Hybrid IPTV قرار گرفته است.
IPTV شاید برای سالهای 2005 خوب بود ولی حالا غول هایی مانند یوتیوب و ... انحصار شبکه های تلویزیونی را شکسته اند و با پهنای باند بسیار بالا برای کاربران خود، نیاز آنها به IPTV سنتی را بر طرف کرده اند و مردم پای تبلت و موبایل خود اکنون پخش زنده با کیفیت اچ دی را تجربه می کنند!
جان کلام اینکه تکنولوژی فسیل شده را که دیر راه می اندازیم و در بوق و کرنا می کنیم باید بدانیم با آن کلاه و نمد نمی توان برای خود ساخت، چرا که فناوری های جدید سالهاست جای آن را گرفته اند و اصرار ما بر استفاده از فناوری های کهنه (که صدا و سیمایی ها در ستاپ کردن پروتکل VOD آن مدتهاست مانده اند!) توسط فسیل شدگان راه به جایی نمی برد.
فقط کافی است بدانیم مایکروسافت بزرگترین بازیگر عرصه IPTV واحد مربوطه را چندی پیش به اریکسون فروخت {لینک} و حالا مردم با موبایل شان و تبلت شان در جام جهانی 2014 بازی ها را به صورت زنده و با کیفیت اچ دی تماشا خواهند کرد!