زیبا کلام: «فریاد وا اسلاما» از تاکتیک هایی جناح راست علیه مطبوعات دولت خاتمی بود

یکی از تاکتیک هایی که جناح راست علیه مطبوعات دولت آقای خاتمی در دوران اصلاحات به کار بسته بودند «فریاد وا اسلاما» بود. اگر روزنامه یا هفته نامه‌ای مطلبی می‌نوشت که به مذاق جناح راست خوش نمی‌آمد یا در نتیجه مقداری بی‌توجهی غیر عمدی بدون آنکه قصد و غرض یا نیت شوم و هدف ضد دینی در آن بود، بلافاصله جناح راست و مخالفان اصلاحات به حرکت در می‌آمدند. کفن پوشان به راه می‌افتادند برای مخالفت با نشریه‌ای که حداقل چندصد یا چند هزار نفر مطلب آن را نخوانده بودند، به علاوه‌‌ همان طور هم که گفتیم در بسیاری از موارد واقعا قصد و غرضی هم در بین نبود، اما همان می‌شد مستمسکی برای یورش به آزادی مطبوعات.

از فردایش سیلی از هجوم به راه می‌افتاد «ما اجازه نخواهیم داد خون شهدا پایمال شود»، «جوانان متدین و حزب اللهی اجازه نخواهند داد تا عوامل آمریکا و صهیونیست به مقدسات این مردم توهین کنند» و... در طی دوران هشت ساله آقای احمدی‌نژاد، این داستان به آن صورت که در دوران اصلاحات اتفاق افتاده بود کمتر رخ داد. البته در دوران دولت دهم بعد از اردیبهشت ۹۰ ماجرای قهر و خانه نشینی چند روزه رئیس جمهور به‌وجود آمد و اتحاد میان دولت احمدی‌نژاد با عقبه اصولگرایی‌اش شکاف برداشت و مشابه این اتفاق رخ داد. اما در مجموع چون در آن مقطع دولت و وزارت ارشاد «خودی» بودند نیازی به کفن پوشان نبود تا منحرفان و عبور کنندگان از «خط قرمز‌ها» را سر جایشان بنشانند. اما به نظر می‌رسد بعد از پیروزی اصلاح طلبان در ۲۴ خرداد و تشکیل دولت آقای روحانی مجددا اصولگرایان به زرادخانه‌هایشان رفته و در حال روغن کاری و سرویس کردن توپخانه «وا اسلاما» هستند تا توپخانه خود را بیرون بیاورند و بر سر رسانه‌ها و مطبوعات طرفدار دولت شلیک را آغاز کنند. مشکل اینجاست که اگر بنا بر فرصت طلبی و استفاده سیاسی و ابزاری از دین باشد، را می توان به هر مطلبی انگی چسباند و با به راه انداختن غوغای (وااسلاما) درب آن روزنامه را بست یا آن سایت را تعطیل کرده. جالب است که آقایان اصولگرا زمانی که در اپوزیسیون هستند و دارند سربالایی را بالا می‌روند تا به قدرت برسند، سخنان دلنشین و آزادی خواهانه‌ای سر می‌دهند. می‌گویند که ما به حسب آموزش قرآن کریم معتقد هستیم که همه اقوال باید گفته شود تا مسلمین بهترین را انتخاب کنند. یا می‌گویند امام جعفر صادق (ع) پنج هزار شاگرد داشتند و درمیان آنان منکرین، طبیعیون، باطنیه و... هم حضور داشتند و در محضر آن امام همام عقایدشان را بدون ترس و واهمه بیان می‌کردند و سپس شاگردان حضرت با آن‌ها وارد بحث و مناظره می‌شدند. یا اظهار می دارند مرحوم استاد شهید مرتضی مطهری اصرار داشتند که در دانشکده الهیات و معارف اسلامی مارکسیست‌ها هم حاضر شوند و مطالب علیه دین و اسلام را هم بیان کنند تا به آن‌ها پاسخ داده شود.اما همه این حرف‌ها وقتی که اصولگرایان به قدرت می‌رسند فراموش می‌شود. تنها حرف و سخنی که می‌ماند رعایت «خط قرمز‌ها»، اجازه «توهین» ندادن‌ها، جلوگیری از «گمراه شدن جوانان» و در یک کلام بستن دهان هر کسی است که آن‌ها او را دوست ندارند و در خط و جبهه خودشان او را نمی‌پندارند. البته خداوند سبحان است که از باطن انسان‌ها آگاهی دارد. اما اگر روزی روزگاری می‌شد باطن برخی از منادیان (وااسلاما) و باطن تهیه کنندگان برخی از مطالب صدا و سیما علیه مطبوعاتی که به زعم آنان وارد (خط قرمز‌ها) شده‌اند، آشکار می‌شد، همه ما شگفت زده و متحیر می شدیم که چقدر انگیزه منادیان (وااسلاما) و مسئولان صدا و سیما مذهب و شریعت آنان سیاسی و بستن دهان مخالفان است.
/212 27