به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ماتزاکوراتی 22 ژانویه پس از یک بیماری طولانی - ظاهرا سرطان - در مونسلیچه در حومه شهر زادگاه خود، پادوا در نزدیکی ونیز درگذشت. او 57 ساله بود.
این فیلمساز ایتالیایی در فیلم‌هایش با تلفیق نوآر و کمدی، تغییرات اجتماعی در ایتالیا و فساد اخلاقی را مورد توجه قرار می‌داد. او به خاطر نگاه توام با احساس خود نسبت به چشم‌اندازهای منطقه زادگاهش، ونتو در شمال شرقی ایتالیا که در بسیاری از فیلم‌هایش ترسیم می‌شد، شهرت داشت.
کارلو ماتزاکوراتی سال 1987 اولین فیلم بلند سینمایی خود «Notte italiana» را ساخت که درباره فساد در شمال شرقی ایتالیاست.
نانی مورتی با تهیه این فیلم کمک زیادی کرد تا دوران کاری ماتزاکوراتی شکوفا شود. فیلم ماتزاکوراتی در بخش هفته منتقدان جشنواره ونیز به نمایش درآمد و برنده چند جایزه از جمله جایزه روبان نقره‌ای بهترین کارگردان جدید از اتحادیه ملی روزنامه‌نگاران سینمایی ایتالیا شد.
ماتزاکوراتی در 1994 برای کمدی اجتماعی «گاو نر» برنده جایزه شیر نقره‌ای بهترین کارگردان از جشنواره فیلم ونیز شد. او این جایزه را به طور مشترک با جیمز گری کارگردان آمریکایی گرفت که آن سال با فیلم «اودسای کوچک» در بخش مسابقه حضور داشت.
«گاو نر» به تهیه‌کنندگی چچی گوری درباره دو ایتالیایی بیکار است که می‌کوشند یک گاو نر قهرمان مسابقات گاوبازی را بدزدند و در اروپای شرقی بفروشند.
از دیگر کمدی‌های اجتماعی ماتزاکوراتی که در ایتالیا مورد استقبال قرار گرفتند و در محافل هنری در سطح بین‌المللی به نمایش درآمدند می‌توان به «وسنا تند می‌رود»، «زبان مقدس» که سال 2000 در ونیز نمایش داده شد و «The Passion» درباره یک کارگردان بی‌پول با بازی سیلویو اورلاندو که سال 2010 در بخش مسابقه ونیز روی پرده رفت، اشاره کرد.
آلبرتو باربرا مدیر هنری جشنواره ونیز در توئیتر درباره ماتزاکوراتی، نوشت: «ماتزاکوراتی یک آقای طناز، بخشنده با نگاهی بسیار انسانی بود. او چیزی به اسم تکبر نمی‌شناخت و با عشق فیلم‌هایی زیبا ساخت.»
«صندلی خوشبختی» آخرین فیلم ماتزاکوراتی سال گذشته در جشنواره تورین نمایش داده شد و امسال در ایتالیا اکران می‌شود.
ورایتی / 24 ژانویه / ترجمه: علی افتخاری
5858