به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این روز‌ها در حالی جشنواره بیست و نهم موسیقی فجر در حال برگزاری است که نسبت به دو رویداد مشابه‌اش، یعنی جشنواره‌های فیلم و تئا‌تر فجر بسیار کمتر دستخوش تغییر، تحول و حاشیه شده است.
در این جشنواره بیش از 1500 هنرمند در قالب 112 گروه در هشت سالن تهران روی صحنه می‌روند و شش استان گلستان، فارس، کهکیلویه و بویراحمر، کرمانشاه، هرمزگان و سیستان و بلوچستان هم میزبان برخی از برنامه‌های این رویداد موسیقایی می‌شوند.
جشنواره بیست و نهم موسیقی فجر، شامل بخش‌های جنبی، رقابتی، نسلی دیگر، استعداد‌های درخشان، بین الملل، بانوان و کودک و نوجوان است که گروه‌های شرکت کننده در آن‌ها، در شاخه‌های موسیقی ایرانی، کلاسیک غربی، تلفیقی، پاپ و... به اجرای برنامه می‌پردازند.
برای سومین سال پیاپی، مدیریت اجرایی جشنواره موسیقی فجر بر عهده علی ترابی است که در همین زمینه با او گفت‌و‌گو کرده‌ایم.
با تغییر دولت و جابجایی مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، برگزاری جشنواره‌های فیلم و تئا‌تر فجر دستخوش تغییرات زیادی شد. در مورد جشنواره موسیقی فجر، این تغییرات تنها به اضافه شدن دو بخش کودک و نوجوان و بانوان خلاصه شد و هیچ حاشیه‌ای هم به وجود نیامد. با این حال می‌خواهم بدانم از نظر بودجه و شیوه برگزاری، چقدر برنامه ریزی‌های اولیه شما تغییر کرد؟
ساختار کلی جشنواره متأثر از این تغییر و تحولات نبوده است. شاکله اصلی که همان بخش‌های رقابتی و جنبی را شامل می‌شود، بر اساس برنامه ریزی قبلی پیش رفته است.
البته با آغاز مدیریت علی مرادخانی بر معاونت هنری وزارت ارشاد، با توجه به اینکه ایشان سال‌های سال اشراف کامل بر فضای موسیقی کشور و جشنواره داشته و در واقع توسعه دهنده این هنر در کشور بوده‌اند، کمک زیادی به برگزاری بیست و نهمین جشنواره موسیقی فجر شده است.
علی ترابی می گوید حضور موسیقی پاپ در جشنواره فجر، پاسخ به یک تقاضای عمومی است
از چه نظر؟
نگاه کنید، هر سال چون جشنواره موسیقی بعد از تئا‌تر و سینما برگزار می‌شود، همیشه دغدغه اینکه دچار کمبود بودجه شود، وجود دارد. اما امسال این نگرانی رفع شده است و ما آرامش بیشتری داریم.
از آنجا که علی مرادخانی خودش سال‌ها مدیر دفتر موسیقی ارشاد بوده و در این زمینه صاحب نظر است، آیا هیچ دخالتی در برگزاری جشنواره نکرد؟
نه. با این وجود اذعان می‌کنم به دلیل همان سابقه و اشرافی که ایشان بر حوزه موسیقی داشته و دارد، کار ما سخت‌تر شده است. چرا که ما برای گرفتن امکانات باید خیلی مستدل و با ارائه جزییات درخواستمان را ارائه می‌کردیم، هر چند در واقع این خودش یک حسن است.
آیا بودجه امسال جشنواره افزایش پیدا کرده است؟
ما در واقع تا حالا مثل سال‌های گذشته، بودجه‌ای نگرفته‌ایم، بلکه تعهد ایجاد کرده‌ایم که معاونت محترم هنری وزیر ارشاد گفته‌اند که آن‌ها را پرداخت می‌کنند.
بودجه امسال چقدر است؟
به 2.5 میلیارد تومان نمی رسد.
چقدرش از بلیت فروشی تامین می‌شود؟
حدود نیمی از بودجه را بلیت فروشی تآمین می‌کند. در همین ارتباط امسال معاون هنری وزیر ارشاد خیلی تاکید داشت ما از بلیت‌های مهمان کم کنیم و اجازه دهیم مخاطبان واقعی موسیقی با خرید بلیت در سالن‌ها حاضر شوند. تمام شدن بلیت‌های بسیاری از اجرا‌ها پیش از شروع جشنواره، نشان داد این رویکردی درست است. درآمد حاصل از بلیت فروشی در جشنواره امسال، به یک رقم بی‌سابقه رسیده که یک رکورد به شمار می‌آید. این یعنی که مردم با وجود همه تنگنا‌ها برای هنر هزینه می‌کنند.
این استقبال بیشتر از اجراهای پاپ جشنواره است؟
نه اتفاقاً بیشتر اجرا‌ها که بلیت‌هایشان تمام شده، اجراهای کلاسیک و ایرانی هستند.
این اجرا‌ها در سالن‌های کوچک هستند که گنجایش کمی دارند. اما برنامه‌های پاپ در سالن برج میلاد روی صحنه می‌روند که چند هزار صندلی دارد. این جوری حساب کنیم، بخش عمده بلیت فروشی مربوط به همین بخش پاپ است که به نظر می‌رسد بیشتر برای کسب درآمد هم در دل جشنواره جا گرفته است.
من هیچ ابایی ندارم که بگویم درآمد کنسرت‌های پاپ بسیار قابل توجه است. اما اینکه دلیل اصلی این اجرا‌ها درآمد زایی برای جشنواره باشد را قبول ندارم از همان سال 86 که موسیقی پاپ وارد جشنواره شد، هدف اصلی پاسخ گویی به یک تقاضای عمومی در جامعه بود. نظر شخصی من هم این است که می‌توان برای موسیقی پاپ یک جشنواره مستقل برگزار کرد و نبودنش در جشنواره فجر، لزوماً مشکل ساز نخواهد بود.
به گفته دبیر اجرایی جشنواره فجر، امسال استقبال مردم و خرید بلیت کنسرت ها بی سابقه بوده است
به نظر می‌رسد امسال با تغییر دولت و بهتر شدن فضای روابط خارجی، مهمانان بخش بین الملل جشنواره هم افزایش پیدا کرده است.
بله همین طور است. ما پارسال شش نفر مهمان خارجی داشتیم که امسال به 36 نفر رسیده است که یک رشد 600 درصدی را نشان می‌دهد.
با اینکه جشنواره چند سالی است که کوچک شده، اما همچنان مثل یک کشکول می‌ماند و از هر شاخه و ژانر موسیقی در آن دیده می‌شود. با توجه به اینکه شما در حوزه مدیریت موسیقی کشور و جشنواره فجر صاحب نظر هستید، می‌خواستم نظرتان را در این باره بدانم.
اگر جشنواره را به صورت ویترین ببینیم، آن وقت انتظار می‌رود که از هر جنس یک نمونه در آن باشد و به همین شکل امروز در می‌آید. اما جشنواره یک فستیوال است و نه ویترین که بتوان هر چیزی را بدون توجه به کیفیت هنری‌اش داخل آن گذاشت.
به نظر شخصی من، جشنواره باید تخصصی‌تر و کوچک‌تر برگزار شود. برای همین است که جشنواره 29 هنوز به اندازه قدمتش اعتبار کسب نکرده و از رویدادهای مشابه خود عقب‌تر مانده است.
چرا این جوری است؟
چون در هر دوره یک سلیقه اعمال می‌شود و برنامه‌هایش بر اساس یک راهبرد طولانی مدت شکل نمی‌گیرد. در جشنواره‌ای که بخواهیم ذائقه مخاطب عام را در کنار نیاز مخاطب خاص جواب دهیم، ایجاد تعادل سخت می‌شود.
پرسش آخر من در باره پراکندگی سالن‌های جشنواره در سطح شهر است. این را یک حسن می‌دانید یا یک عیب؟
از این نظر که ساکنان مناطق مختلف تهران در مرکز، غرب و شمال شهر به یکی از سالن‌های جشنواره نزدیک هستند، حسن است. اما از نظر برگزاری، کار ما را سخت می‌کند، چون پشتیبانی از سالن‌ها را با دشواری‌هایی همراه می‌سازد.
58245