حجت الاسلام شهاب مرادی در باره حواشی مطرح شده پیرامون تعطیلی موسیقی در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به روزنامه شرق گفت:

*در برخی از خبرها گفته شده بود که آموزش موسیقی جزو اولویت‌های ما نیست. بله، من گفته‌ام که آموزش و ترویج موسیقی جزو اولویت‌های سازمان فرهنگی- هنری شهرداری نیست و ما باید از فضای رقابت با بخش خصوصی در حوزه‌های آموزش هنر فاصله بگیریم.  در تهران حدود 300 آموزشگاه آزاد موسیقی وجود دارد که برخی از آنها از همکاران من گلایه داشته‌اند و این یک اصل است که بخش دولتی و عمومی نباید با بخش خصوصی رقابت کنند، بله ما در آموزش هنرهایی که بخش خصوصی در آن فعالیت ندارد، تلاش می‌کنیم تا خللی ایجاد نشود و درخصوص موسیقی حمایت‌هایی را که در توان بخش خصوصی نیست انجام می‌دهیم. من مکرر گفته‌ام تولید آثار فاخر هنری در رشته‌های گوناگون موسیقی از اولویت‌های ماست.

* با گلایه و شکایات برخی از اهالی هنر روبه‌رو بودیم که می‌گفتند کلاس‌های آموزش موسیقی از سطح کیفی مناسبی برخوردار نیستند، نقد و انتقادی که بجا بود، لذا تصمیم گرفتیم دوره‌های جدید آموزش موسیقی در سطح و کیفیت بالاتری طراحی و اجرا شود اما کلاس‌ها ادامه پیدا کرد تا انتصاب معاون جدید هنری سازمان و مدیر جدید موسیقی آن معاونت مورد توجه و بررسی قرار گرفت. مدیر بخش موسیقی ما آقای ربوخه موسیقیدان است و با این حوزه آشنا. او معتقد است با وضعیت کنونی نباید ثبت‌نام کلاس‌های موسیقی برای دوره‌های جدید صورت بگیرد. در مقابل، مدیریت آموزش سازمان اعتقاد دارد به دلیل مراجعه مردم برای شرکت در این دوره‌ها نمی‌توان فعلا کلاس‌ها را تعطیل کرد. پس از بررسی‌های تخصصی و دقیق‌تر مشخص شد ما با دو مشکل اساسی روبه‌رو هستیم؛ اول سطح کلاس‌ها که اغلب معطوف به آموزش‌های ابتدایی بود و مطابق آمار، منجر به طی مراتب متوسطه و عالی نمی‌شد؛ دوم، کیفیت نازل و دم دستی اجرای کلاس‌ها که در این بخش می‌توان به ضعف مربیان اشاره داشت. به همین دلیل با نظر تخصصی مدیریت موسیقی جهت بازنگری سطح و کیفیت کلاس‌های موسیقی موافقت شد.


*در بررسی مربیانی که به آموزش موسیقی می‌پرداختند، متوجه شدیم با وجود افراد متخصص و متبحر در میان مربیان، تعداد قابل توجهی از آنها با مدرک دیپلم به امر آموزش موسیقی اشتغال دارند و آموزش‌های حداقلی و حرفه‌ای را در این رشته ندیده‌اند. همچنین قریب به اتفاق آنها فاقد مدارک آموزش عالی در این زمینه هستند. البته این اشکال به دلیل نوع تعامل مربیان با مراکز سازمان از دیرباز وجود داشته که مربیان به صورت درصدی با فرهنگسراها کار می‌کردند لذا مساله بیش از آنکه یک فرآیند هنری باشد یک تعامل اقتصادی حرفه‌ای شده بود. بنابراین در برخی از کلاس‌ها، صلاحیت آموزش موسیقی در سطح حداقلی قرار داشت؛ در صورتی که همه ما براین باور هستیم هر نوع آموزشی به خصوص هنر، باید حرفه‌ای و تخصصی باشد و با این وضعیت، آموزش حرفه‌ای و مطلوبی انجام نمی‌شود. راهکار پیشنهادی من این است؛ افرادی که قرار است مربی آموزش موسیقی فرهنگسراها شوند، باید مدرک دانشگاهی در این حوزه یا درجه هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشته باشند. حتی برای کسانی که به صورت تجربی، موسیقی را فراگرفته‌اند تمهیدی اندیشیده‌ایم و اگر آنها از سه استاد طراز اول موسیقی تاییدیه مکتوبی بیاورند، مورد قبول ما خواهند بود.
17302

منبع: شرق