مجید جویا: زمانی که جی کی رولینگ، شنل نامرئی کننده هری پاتر را به صورت «سیال و نقره‌فام» توصیف می‌کرد، به احتمال قریب به یقین تصور خاصی در مورد نانو ذرات نقره اندود معلق در آب نداشت.
اما گروهی از نظریه پردازان بر این باورند که استفاده از چنین ترکیبی میتواند منجر به ساخت اولین ابرماده نرم قابل تنظیم شود؛ که «عنصر فعال» استفاده شده در ابزارهای نامرئی کننده است. این سیال که توسط جی- پینگ هوانگ از دانشگاه فودان در شانگهای چین و همکارانش معرفی شده است، شامل توپ‌‌های مغناطیسی با قطر 10 نانومتر می‌شود که با یک لایه نازک 5 نانومتری از جنس نقره پوشیده شده است و احتمالا با زنجیره‌های پلیمری به هم متصل شده‌اند تا مانع از روی هم جمع شدن آنها شود..
به گزارش نیوساینتیست، در غیاب یک میدان مغناطیسی، این نانو ذره‌ها به سادگی در آب شناور خواهند شد، اما اگر میدان مغناطیسی به آنها اعمال شود، به هم وصل شده و شکل زنجیره‌ها را به خود خواهند گرفت که طول آنها بستگی به قدرت میدان دارد، و می‌توانند به یکدیگر نیز متصل شوند تا ستون‌های ضخیم‌تری ایجاد شود.
زنجیره‌ها و ستون‌ها در امتداد جهت میدان مغناطیسی قرار خواهند گرفت. اگر آنها به طور عمودی در یک استخر آب، قرار داشته باشند، نور برخورد کننده به سطح آب میتواند به طور معکوس منکسر شود، و به گونه‌ای خم شود که هیچ ماده طبیعی نمی‌تواند این کار را انجام دهد.
از این ویژگی می‌توان برای ساخت ابزارهای نامرئی کننده استفاده کرد، ابزارهایی که نور را در اطراف شیء نامرئی شونده به گونه‌ای منحرف می‌کنند که انگار چیزی در آنجا وجود ندارد، یا این که در لنزها از آنها استفاده شود تا بتوان جزئیات بیشتری از هر میکروسکوپ نوری را با آن مشاهده کرد.
نقاط تاریک
این تیم سه طول موج را برای تایید انکسار منفی نور در بیشتر بخش قرمز طیف نور مرئی و در داخل قسمت‌های مادون قرمز طیف نورشبیه سازی کردند. آلف لئونهارت در دانشگاه سنت اندروز در انگلستان این کار را مسحور کننده می‌داند و تحلیل انجام شده را نیز منطقی یافته است. او می‌گوید:«خیلی نمی‌توان در مورد آینده این کار پیش‌بینی دقیقی داشت. من شک دارم که آیا باند فرکانسی مفید این ابر ماده را می‌توان به کل طیف نور مرئی گسترش داد یا نه»، زیرا جلوگیری از جذب قسمتی از نور و فرستاده شدن آن به جاهای دیگر که در نتیجه آن، نقاط سیاهی روی تصویر دیده می‌شوند کار سختی خواهد بود.
به تازگی یک ابر ماده جامد ساخته شده که طول موج‌های بلند نور قرمز به طور معکوس منکسر می‌کند، اما ثابت شده که بیشتر رفتن در طیف نور مرئی کار سختی خواهد بود: هر چه طول موج کوچک‌تر باشد، باید از ساختارهای کوچک‌تری برای کنترل آن استفاده کرد، و ساخت آن نیز سخت‌تر خواهد بود.
شبیه‌سازی‌های متقاعدکننده
کار هانگ بر مبنای این است که به طور نظری، این سیال میتواند تمام طول موج‌ها را در طیف مرئی به طور معکوس منکسر کند، البته اگر نانو ذرات به طور درست اندود شده باشند. او می‌گوید: «فرد میتواند ضخامت نمونه سیال را کاهش دهد تا تلفات را کاهش دهد. و در نتیجه نقاط تاریک ناپدید خواهند شد».
ایگور اسمولیانینوف از دانشگاه مریلند در کالج پارک می‌گوید: «شبیه‌سازی‌ها متقاعدکننده به نظر می‌رسند»، ولی او هم بر این نکته تاکید می‌کند که این ترکیب هنوز در مرحله نظری باقی مانده است. هوانگ می‌گوید که یکی از همکاران وی در نوشتن مقاله، ژیانگ ژانگ از دانشگاه برکلی کالیفرنیا، در حال حاضر هدایت گروهی را بر عهده دارد که قصد ساخت یک ابرماده مایع با چنین مشخصاتی را دارد.