صورت مسئله آنگونه که تا الان متوجه شدم این است که فردی در 22 سال قبل، محکوم به قصاص شده و حکم در مورد او اجرا شده اما زنده مانده است، سپس ظاهرا با پرداخت دیه از اولیای دم رضایت گرفته است. آن زمان اولیا دم عبارت بودند از پدر و مادر مقتول که پدر اصالتا و به عنوان ولی قهری صغار متولی و مادر اصالتا اعلام رضایت کرده اند.
سپس با رسیدن صغار به سن کبر، ایشان متقاضی قصاص شده اند و مرجع قضایی هم این تقاضا را پذیرفته و فعلا اجرای مجدد حکم موکول شده اذن ریاست محترم قوه قضاییه. اگر صورت مسئله همین باشد به نظر می رسد مورد مشمول ماده 354 قانون مجازات اسلامی است که می گوید:" اگر مجنون علیه یا همه اولیا دم یا برخی از آنها صغیر یا مجنون باشند ولی آنها با رعایت مصلحتشان حق قصاص، مصالحه و گذشت دارد و همچنین می تواند تا زمان بلوغ یا افاقه منتظر بماند. این حکم در مورد جنایاتی که پیش از لازم الاجرا شدن این قانون واقع شده است هم جاری است."
با توجه به صراحت ماده چه در مورد اختیار ولی دم و ولی قهری امر و چه در مورد عطف ما به سبق شدن این قانون، به نظر می رسد اجرای مجدد حکم موجبی نداشته باشد. البته در زمان حاکمیت قانون قبلی مجازات اسلامی بحث هایی در مورد مالی بودن یا نبودن قصاص و تاثیر بلوغ یا عدم بلوغ اولیا دم صغیر در اعتبار گذشت ولی قهری آنها مطرح بود، که گمان می کنم با صراحت ماده 354 قابل طرح نباشد.
در عین حال صرف نظر از بحثهای رضایت این مطلب که محکوم علیه دیگر بار مجبور به تحمل مشقت مقدمات اجرای حکم شود در خور تامل است. البته اگر بحث حق الله بود بی گمان اجرای مجدد حکم از این دیدگاه تردیدی نداشته و باشد اما با تحقق رضایت و گذشت، جایی برای این بحث هم شاید به نظر نرسد.