واقعا در مورد مساله فریدونکنار دست نگه دارید!
دلم نمی خواست که این نامه رسانه ای شود. بلکه می خواستم که خصوصی به دست شما برسد اما می دانم که حاجبان و پرده داران شما نخواهند گذاشت. به اجبار از این طریق حرفم را به گوش شما می رسانم. هرچند که می دانم از سوی جوانان احساساتی مورد هجوم قرار خواهم گرفت.
سرکار خانم دکتر ابتکار! شما رییس انجمن حمایت از حیوانات نیستید، شما رییس دولتی طبیعت ایرانید. بنابراین برای تصمیم گیری های دشوار باید از جنس همین طبیعت باشید، به موقع مانند طبیعت نرم و مهربان و به موقع مثل ذات طبیعت خشن و بی رحم اما منطقی.
مدیریت طبیعت احساسات رقیق برنمی تابد، هر تصمیم احساسی تبعاتی ناخواسته و خشن دارد.
خانم دکتر ابتکار! لطفا یک بار محض امتحان، پیش داوری و احساسات و مشاوره های نخ نمای همیشگی را کنار بگذارید و به حرف کسی که عمری را با آگاهی و مطالعه کامل در طبیعت گذرانده و براساس تجربه بسیار می داند که چه می گوید گوش کنید، ضرر نمی کنید؛
شما حرکت صیادان فریدونکنار را نه تنها نباید سرکوب کنید، بلکه باید از آن حمایت کنید، الان به دلیل فوریت خلاصه می گویم. اگر نیاز باشد بیشتر خواهم گفت.
در مورد فریدونکنار بی تردید باید دست نگه دارید، شتابزده و احساسی عمل نکنید، شما به عنوان یک مدیر دولتی انسان اندیشمندی هستید و به تبعات هر عملی می اندیشید، شک نداشته باشید که اگر به هر صورت صیادان فریدونکنار را سرکوب کنید قضیه از جاهای دیگر سر برخواهد آورد.
مطلب «بوی خون می آید» را دوباره بخوانید، اهالی شمال ایران طبیعت خاص خود را دارند و بر اساس همین طبیعت قرن هاست که معیشت خاص خود را برنامه ریزی کرده اند، خداوند از هزاران سال پیش بخشی از روزی آنها را در آسمان قرار داده است، پرندگان مهاجری که هر ساله از آسمان می آیند و طبق نص صریح خداوندی جزو روزی انسانند بخشی از رزق این مردم را تشکیل می دهند.
شما نمی توانید و نخواهید توانست که مانع بهره برداری از این رزق خدادادی شوید، این صیادان آنچنان که گفته می شود، عده ای سودجو، کلاش و قاتل نیستند، اینها روستاییانی هستند که قرن هاست بخشی از اقتصاد خانوادگی خود را از راه صید به دست می آورند.
من متاسفم که گاهی در فضای رسانه ای ناآگاهانه این روستاییان را افرادی غارتگر می نامند، اینها اگر مردمی غارتگر و قاتل بودند تنها درنای سفید شمال به نام «امید» سال ها با امنیت کامل و با آرامش در میان این مردم نمی زیست.
خانم ابتکار عزیز، شما نه تنها نباید کار صیادان فریدونکنار را سرکوب کنید، بلکه باید از آنها به عنوان الگو و نمونه اقتصاد روستایی حمایت کرده، آنها را تشویق کنید و جاهای دیگر را نیز با شرایط مشابه تشویق به این کار پر درآمد و اشتغال زا بکنید. به خصوص در این زمانی که بیکاری و عدم درآمد جوانان روستایی ما را با سرعتی وحشتناک به سوی اعتیاد می برد.
خانم دکتر ابتکار، امروزه زمان ارتباطات است، لطفا ساعتی در اتاقتان را ببندید و به سایت های گوناگون آلمان، فرانسه، لوکزامبورگ و سایر جاهایی که طبیعتشان به طبیعت شمال می خورد، سر بزنید.
دولت های آنان کشاورزان را تشویق می کنند که در وقت مقرر در زمین هایشان محصولاتی نظیر برنج بکارند و در پاییز و زمستان که وقت محصول نیست زمین هایشان را به صورت شکارگاه های اختصاصی درآورند، پرندگان مهاجر میلیونی می آیند چند هزارشان شکار می شوند و از این طریق به اقتصاد خانواده روستایی صاحب زمین کمک می کنند. باقی آنها به خاطر اقامت طولانی در زمین های کشاورزی از خود کودی مغذی برای محصولات به جای می گذارند که تا سال دیگر محصول بهتری بدهد، درآمد بیشتری داشته باشد و در پاییز پرندگان بیشتری برای استفاده از باقیمانده محصول به آنجا بیایند.
خانم دکتر ابتکار دست نگه دارید! صید صیادان فریدونکنار نه تنها سودجویی و غارتگری نیست بلکه نمونه ای است باستانی و هوشمندانه برای اقتصاد خانوار روستایی و بهره برداری مضاعف از یک قطعه محدود زمین کشاورزی، بنابراین لطفا به جای تهدید و سرکوب با آنها صحبت کنید شاید که راه روستایی آنها بهتر از راه علمی و آکادمیک مشاوران شما باشد.
47233