در این نشست،حجت الاسلام رحمت به ذکر خاطرهای از مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی پرداخت و گفت : حاج آقا مصطفی تعریف میکردند یک بار که امام پشت در اتاق نشسته بودند، من وارد شدم و سلام کردم و گفتم به چه فکر میکردید؟ گفتند هیچ. گفتم آقا مگر میشود انسان به چیزی فکر نکند؟ امام فرمودند من فکرم در اختیار خودم است و هر وقت خواستم فکر می کنم و تصمیم میگیرم. در واقع امام در همه جوانب با اراده قوی و با تحقیق و دقت در مسائل از نظر شرعی و سیاسی، تصمیم میگرفتند.
حجت الاسلام رحمت در ادامه افزود: درباره نحوه برخورد امام با افراد هم باید گفت که امام بسیار مهربان و با عاطفه و ملایم بودند، مگر در مواردی که کسی میخواست استقامت کند، آنجا امام خشن بودند؛ یعنی همانند همان صفت امیر المومنین(ع)در مقابل ناحق.به گفته وی، مشخصه بارز امام این بود که نسبت به بچهها عاطفه بسیار عجیبی داشتند و عطوفتشان در حدی بود که همه تعجب میکردند؛ چراکه این برخوردهای لطیف، از کسی سر میزد که در اوج مبارزه با امریکا و ابرقدرتها بود و همه از این برخوردها تعجب میکردند.رحمت در خاتمه گفت: امام تأکید خاصی درباره حفظ آبروی افراد داشتند و همیشه ملاحظه آبرو و حیثیت افراد را میکردند .
هم چنین حجت الاسلام درچهای،درباره خلق و خوی حضرت امام، گفت : امام خیلی آرام و خوشبرخورد بود، منتها یکی از ویژگیهای شخصیتی ایشان این بود که در مقابل حرف کج و ناحق به تندی صحبت میکردند.
وی با اشاره به توجه خاص امام به مردم و اطرافیانشان، به ذکر خاطرهای پرداخت و ادامه داد: به یاد دارم، بعد از دوران زندان و آزادی امام، جمعیت بسیاری، به خصوص از طلاب، برای دستبوسی امام در قم، هجوم آورده بودند. امام، کنار پنجرهمانندی نشسته بودند و دری از همان اتاق، به اتاق دیگری باز میشد که آنجا محل ایاب و ذهاب مردم بود. حاج آقا مصطفی، برای جلوگیری از ازدحام و هجوم سهوی به سمت امام، آن در را بسته بودند. امام صدای کوبیدن به در را شنیدند و پرسیدند، صدای چیست. وقتی مساله را به ایشان گفتیم، عصبانی شدند و گفتند بیخود در را بستهاید! مگر اینجا حکومت نظامی است؟
به گزارش سایت جماران، این نشست به همت گروه تاریخ مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) و با حضور حجج الاسلام، آقایان درچهای، سید محمود دعایی، محمدرضا رحمت، محمد طاووسی، محمدعلی خسروی، معاونت پژوهشی مؤسسه و دکتر مرادی، مدیر گروه تاریخ مؤسسه، برگزار شد.