تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۳۹۳ - ۰۶:۱۹

محمدرضا احمدی

صبح اول وقت يك پيامك آمده بود : "آسمان آبي ..زمين پاك ..بين خطوط برانيم .. ( و الي آخر)!

اين جمله خيلي ما را به فكر عميق فرو برد . ( ما معمولا" خيلي عميق فكر نمي كنيم چون از عمق اصولا" مي ترسيم.)

لذا لازم ديديم و چه بسا " احساس تكليف" كرديم كه به شما جماعت حالي كنيم اين بين خطوط چه جور چيزي است!

يك : بين خطوط چيز خوبي است!.

دو: در بين خطوط آدم عاقبت به خير مي شود يعني يكروز مي شود نماينده مجلس بود يكروز معاون وزير و يك روز

    ديگر (صرفا" بنا به احساس تكليف! ) كانديداي رياست جمهوري .

 اصلا" هم مهم نيست رييس دولت كيست. يا شما قبلا" در كجا مشغول چه كاري بودة ايد .

سه : " بين خطوط" يك چيزي است مثل يكي به نعل يكي به ميخ !

چهار: در بين خطوط.. شما " دلواپس" هيچ چيز نمي شويد و به راحتي با هر كسي كه خواستيد " مذاكره" مي كنيد.

پنج : خير د نيا و آخرت در همين بين خطوط نهفته است و مورد داشتيم طرف بين خطوط دراز كشيده لحافش را هم

راحت رويش انداخته و با خيال آسوده تا خود صبح خوابيده و حتا يك تريلي هم از دو كيلومتري اش عبور نكرده!

 

1717