عزیزان، بزرگان، فقها و حقوقدانان زبده، بر شماست که قوانین را در صورت شرعی بودنش به تصویب برسانید، نمی خواهم بگویم که چرا اجازه دادید تا برای تقسیم بیت المال ترینِ بیت المالِ ملت (نفت) مردم را دهک بندی کنند؟ نمی خواهم بگویم چرا اجازه دادید تا سیره امیر المومنین را در مساوات بیت المال نادیده بگیرند؟ نمی خواهم بگویم که برابر کدام حکم شرعی اجازه دادید تا در تقسیم بیت المال مسلمین، از غنی بگیرند و به فقیر بدهند؟
بلکه پرسش این است: مگر نه اینکه حفظ نظام، از واجبات شرعی است؟ و مگر نه اینکه رکن رکین حفظ نظام، حفظ وحدت و امنیت است؟
نکند شما بزرگواران قبول ندارید که به جان هم افتادن مردم، به‌خاطر ریزترین هزینه های خانگی (مهمان دعوت کردن، گرفتن یک جشن تولد ساده، برگزاری مجالس روضه و قرآن، میزان استفاده آب همسایه ها و...) و زدو خوردهایی که نیروی انتظامی و کلانتری های کلان شهرها گنجایش رسیدگی به آنان را نخواهند داشت، به خطر افتادن وحدت مردم و... نیست؟