«آدم های عوضی» از سوی نشر مروارید منتشر شده و شامل هشت داستان کوتاه از عالمی است که با عناوین جشن لیلا، دکه چهارراه خیابان ولی عصر، رفته بودم تا خط مقدم، ترک. تلخ. بی مصب، بعد از مرگ فاطی، پیچ گوشتی، صابر باشم یا هر اسم دیگری تو که یادت نیست، عصر ملال انگیزی از زندگی یک انصرافی زبان و ادبیات فارسی در آپارتمان کوفتی اش در این مجموعه منتشر شده است.
عالمی در گفتگو با مهر درباره این کتاب اظهار داشت: این داستان ها حدود هشت سال قبل نوشته شده است و البته سه سالی هم در انتظار مجوز برای انتشار آنها بودم.
وی ادامه داد: بسیار من را با ستون های طنزی که در مطبوعات می نویسم می شناسند اما میل شخصی خودم به ادبیات است و البته گونه هایش نیز خیلی برایم فرق ندارد. به عبارت دیگر فضای ذهنی من بیشتر از هر چیز به داستان های جدی ام شبیه است و شبیه داستان های این کتاب است حتی شاید جالب باشد که بگویم برخی از مخاطبان وقتی آخرین اثر داستانی من را خواندند با آن گریه کردند و این روزها نیز فعالیت اصلی من در حوزه ای غیر از طنز است.
عالمی درباره سوژه‌های داستان های این مجموعه نیز گفت: سوژه‌های این داستان‌ها متعلق به سال ها قبل است و ما به ازاء واقعی ندارد.
وی همچنین در باره نام این مجموعه نیز گفت: آدم های این قصه ها همه عوضی هستند یعنی سرجای خودشان قرار ندارند و باید جای دیگری می بودند که دیگر نیستند. این عنوان در واقع اشاره‌ای به همین ماجراست. راستش خودم هم یکی از همین آدم ها هستم که فکر می کنم در سرجای خودم قرار ندارم.
یادآوری می شود پوریا عالمی در حال حاضر در تدارک نگارش فیلم نامه ای با همکاری منیژه حکمت با موضوع زنان است و سردبیری مجله نیمکت را نیز بر عهده دارد.
بنابر گزارش مهر، «استاتوس‌باز»، گزیده‌ای از شوخ‌طبعی ایرانیان در فضای مجازی است که به همت مسعود مرعشی گردآوری شده است. انتشارات «کتاب آمه» کتابی به نام «استاتوس باز» در ۱۲۰ صفحه منتشر کرده که گزیده‌ای از شوخ طبعی ایرانیان در این فضا از مهرماه ۱۳۹۱ تا تیرماه ۱۳۹۳ است. «مسعود مرعشی»، طنزنویس مطبوعات، گردآوری و انتخاب این جملات را برعهده داشته و این جمله‌ها را از میان استاتوس‌های نویسندگان، روزنامه‌نگاران، طنزنویسان و مردم عادی گلچین کرده است.
ملاک انتخاب جملات بامزگی و قابلیت انتشار عمومی عنوان شده و مجموعه آنها می تواند بازتابی از واکنش‌ها و عکس‌العمل‌های هموطنانمان نسبت به وقایع و شرایط مختلف باشد. بخصوص در کشوری که مردمش نسبت به بسیاری از پدیده ها، واکنش‌های آمیخته به طنز دارند.
احمد پورنجاتی در بخشی از مقدمه اين كتاب می‌نويسد: «قصد تایید فله‌ای هر چه به نام «استاتوس» و گزافه‌گویی در این باره را ندارم اما، آیا در پس بسیاری از این‌ها، منظومه‌ای از: توانمندی اندیشگی، خلاقیت هنری، مهارت هدف‌گیری و البته زیركی طنازانه نمی‌یابید!؟ چه بخواهیم یا نه، چه بپسندیم یا نه، اینك «استاتوس»، بخشی بسیار گسترده و پیشرونده و تاثیرگذار از «الگوی فرهنگ عمومی» را در همه جای جهان تشكیل می‌دهد و جامعه ما نیز به ویژه در گستره لایه‌های اجتماعی كنشگر در عرصه عمومی، در چنین حال هوایی‌‌ست...»
او در ادامه پیشگفتار خود آورده است: «نمی توانم از هوشمندی و نازك بینی مسعود مرعشی در انتخاب و گرد آوری «استاتوس ها، ناستوده بگذرم. این مهارت البته به توانمندی طنازانه نیاز دارد كه مولف «استاتوس باز» ما خودش این كاره است!»
6060