قیمت انرژی درسطح قیمت های منطقه ای در نظر گرفته شود
محمود اسلامیان*: مدتی است که شنیده می شود دولت نهم قصد دارد تا در راستای اجرای طرح تحول اقتصادی یارانه انرژی را از صنعت حذف کند. چنین اقدامی در صنایع مختلف اثرات متفاوتی را در پی خواهد داشت اما اگر بخواهیم این موضوع را به طور اختصاصی در رابطه با صنعت فولاد مورد بحث قرار دهیم باید گفت که صنعت فولاد سه مزیت بسیار مهم در تولید دارد که یکی از آنها انرژی است. اولین مزیتی که در رابطه با تولید فولاد در ایران وجود دارد تکنولوژی است که از اهمیت زیادی در این صنعت بر خوردار است. به هر حال بعد از چندین سال فعالیت در حوزه صنعت فولاد نحوه فعالیت در این صنعت را یاد گرفته ایم و صاحب توانمندی های زیادی نیز در صنعت فولاد شده ایم. در حال حاضر و به واسطه احداث 2 کارخانه بزرگ تولید کننده فولاد در ایران به تکنولوژی صنعت فولاد دست پیدا کرده ایم. به طوریکه امروزه مشاهده می کنیم که فولاد ایران ا به بازارهای مختلف جهانی صادر می شود و نکته جالب آنکه از صادرات فولاد ایران به کشور های دیگر استقبال به عمل می آید. از سوی دیگر کشور های دیگر نیز محصولات مان را خریداری می کنند و همین موضوع بیانگر این است که کیفیت فولاد در ایران در حد بالایی قرار دارد. گواه این واقعیت حضور فولاد ایران در کشور های دیگر است که مهم ترین آن را کشور های اروپایی تشکیل می دهند. گفتنی است که حتی فولاد ایران از طریق کانادا به بازار آمریکا راه پیدا کرده است که این موضوع نیز بر اهمیت فولاد ایران تاکید می کند. مزیت دیگری که در حال حاضر صنعت فولاد ایران از آن بر خوردار است بهره مندی این صنعت ازمواد اولیه است. خوشبختانه معادن سنگ آهن یزد، کرمان، مشهد و... به اندازه نیاز، مواد اولیه مورد نیاز صنعت فولاد را فراهم می کنند و به نظر نمی رسد مشکلی در این رابطه برای صنعت فولاد وجود داشته باشد. مزیت سوم تولید فولاد در ایران انرژی است که در اختیار این صنعت قرار گرفته است. این مزیت ها در صنعت اصیل فولاد دیده می شود و در کم تر صنعت دیگری در ایران به چشم می آید. به طور مثا نمی توان ادعا کرد که این مزایا در صنعت خودرو سازی نیز وجود دارد، چرا که کیفیت تولید خودرو در ایران پایین است و نمی توانیم آن را به کشور های اروپایی صادر کنیم. در حال حاضر تعرفه واردات فولاد چیزی بین 0 تا 5 درصد است که این موضوع نشان دهنده توانمندی در صنعت فولاد است. اما به تازگی دولت نهم قصد دارد در راستای اجرای طرح تحول اقتصادی یارانه انرژی از صنعت را حذف کند. چنین اقدامی مطمئنا بر یکی از مزیت هایی که در رابطه با صنعت فولاد وجود دارد اثر می گذارد و مزیت انرژی در صنعت فولاد را کم رنگ می کند. اما در مجموع می توان گفت که حذف یارانه انرژی از صنعت اثر چندانی بر روند آن هم نخواهد گذاشت. انرژی چیزی بالغ بر 15 تا 20 درصد قیمت فولاد را به خود اختصاص می دهد و عمده قیمت فولاد به مواد اولیه و نیروی انسانی ارتباط پیدا می کند. اما در مجموع اعتقاد دارم که دولت نهم اگر قصد دارد یارانه انرژی از صنعت را حذف کند قیمت آن را بیشتر از قیمت های جهانی یا منطقه ای با لا تر نبرد. به عبارت دیگر باید از سوی دولت تدبیری اتخاذ شود که بر اساس آن قیمت انرژی را در سطح قیمت های منطقه ای لحاظ کنیم و یا اینکه قیمت های جهانی را برای آن در نظر بگیریم. حتی در رابطه با قیمت گاز هم چنین اقدامی می تواند صورت بگیر به طوریکه گاز را بر مبنای قیمت صادراتی در نظر بگیرند و قیمت اروپا را برای آن در نظر نگیرند. اگر دولت چنین سیاستی را اتخاذ کند گمان نمی کنم که حذف یارانه انرژی از صنعت تاثیر منفی برای صنعت فولاد در پی داشته باشد.
*مدیر عامل سابق فولاد مبارکه