ساختمان حمام با شکل گیری اراک در حدود 100 سال پیش و در زمان حکومت احمد شاه قاجار توسط شخصی به نام حاج محمد ابراهیم خوانساری ساخته شده است. این حمام حدود 1600 متر مربع مساحت داشته و از چهار بخش مجزا مردانه، زنانه، حمام ویژه اقلیت های دینی و حمام خصوصی تشکیل شده است.
آب مورد نیاز حمام از آب جاری قنات تامین می شده و به لحاظ تامین آب و همچنین حفظ گرما و حرارت، کف حمام حدود 3 تا 5/3 متر از کف خیابان پایین تر ساخته شده است. حمام از بخشهای دالان رودی، رختکن مردانه و زنانه سربینه مردانه و زنانه، گرمخانه خصوصی و عمومی، هشتی بین گرمخانه و رختکن خزینه آب انبار و سایر بخش های مرتبط تشکیل شده است.
تقریباً تمامی بنای داخلی حمام بوسیله کاشی های معرق هفت رنگ تزئین شده در رختکن حمام از هنر و زیبایی بی نظیری برخوردار است. سقف تمامی بخش های حمام با آجر و ملات گچ و آهک به صورت گنبدی طاق زده شده است. گنبد سربینه بر روی 8 ستون که به اشکال بسیار زیبای گل و مرغ و سرباز قاجاری کاشیکاری شده است، استوار می باشد.
کف حمام با سنگ های سیاه گرانیت و ملاط آهک و ساروج پوشیده شده است. نام چهار فصل برگرفته از تابلوهای کاشی خوش نقش و نگاری است ، که چهار فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان را در قسمت سربینه حمام مردانه به تصور کشیده است.
هم اکنون از مساحت حدود 16 هزار متری بنا، حدود 5 هزار متر آن شامل سربینه مردانه و گرمخانه، رختکن و هشتی بین گرمخانه و رختکن به موزه اختصاص یافته است و اشیاء بسیار مهمی متعلق به دوره های مختلف قبل و بعد از اسلام در آن نگهداری می شود.
تنگ های سفالی، کاسه، خمره، قدح، پیمانه، انواع مجسمه، آفتابه و لگن، سنگ نوشته و ابزار آلات کشاورزی و دفاعی در این موزه نگهداری می شود. محراب تاریخی و با ارزش مسجد جامع ساوه که از آثار منحصر به فرد معماری و گچ بری دوره سلجوقیان است در این محل نگهداری می شود.
منبع:مهر
17282