کنکاش در خریدهای خارجی پرسپولیس در 10 سال گذشته/ این 27 نفر!

فصل

بازيكن

توضيح

ششم

روبرت ساها (چك)

با وجود مربي بزرگي چون مصطفي دنيزلي، ساها توانست خيلي زود خودش را ثابت كرده و سمت چپ دفاع پرسپوليس را بيمه كند. او يكي از خريدهاي خوب اين باشگاه بود.

زياد شعبو (سوريه)

مهاجم سوريه‌اي كه شرايط خوبي داشت اما چون دير به تيم اضافه شد، نتوانست بيش از دو گل براي سرخپوشان به ‌ثمر برساند.

صلاح حسن (عراق)

اين بازيكن نيز از تركيب اصلي تيم ‌ملي كشورش راهي پرسپوليس شد اما به خاطر اينكه سن و سال كمي داشت، در تمرينات اعتماد كادر فني را جلب نكرد و دقايق كمي به ميدان رفت اما يك گل براي سرخ‌ها به‌ ثمر رساند.

هفتم

جورج آراندا (پاراگوئه)

بازيكني كه تنها سه بار براي پرسپوليس و مجموعاً 61 دقيقه براي اين تيم بازي كرد و خريد خوبي نبود. خيلي زود هم تهران را ترك كرد تا براي دريافت مطالباتش به فيفا شكايت كند!

ماته دراژويچ (كرواسي)

بازيكني كه در نيم‌فصل دوم ليگ هفتم به پرسپوليس پيوست اما هرگز نتوانست به سطح آمادگي عليرضا نيكبخت و محسن خليلي برسد و نيمكت‌نشين ماند. با اين حال يك گل براي سرخ‌ها به يادگار گذاشت.

الونگ الونگ (كامرون)

در فصل هفتم عملكرد جالبي داشت. او در كنار كريم باقري، كمربند مياني سرخ‌ها را محكم بسته بودند و عملكرد هر دو نفرشان، بارها مورد تقدير رسانه‌ها و هواداران قرار گرفت.

هشتم

ابراهيم توره (سنگال)

اين بازيكن حالا در مهم‌ترين باشگاه‌هاي كشور فرانسه بازي مي‌كند. زماني كه در پرسپوليس بود نيز، از ميزان آمادگي بسيار بالايي بهره مي‌برد ولي آنقدر به حاشيه رفت كه افشين قطبي، سرمربي وقت سرخپوشان را شاكي و عصباني كرد تا واژه DOG HOUSE در ادبيات ورزشي ايران وارد شود.

پائولو روبرتو دي‌كارمو (برزيل)

وقتي از پرسپوليس جدا شد، در كشورش يك مغازه پرنده فروشي باز كرد! همين ماجرا، كيفيت فني اين بازيكن را نشان مي‌دهد. كسي كه مقابل سپاهان و در روزي كه حدود 70 هزار نفر در ورزشگاه آزادي حاضر بودند، موقعيت دروازه خالي را هدر داد. شايد او بدترين خريد 10 ساله اخير پرسپوليس باشد.

ايوان پترويچ (صربستان)

وقتي از ابومسلم به پرسپوليس آمد، تصور نمي‌شد كيفيت بالايي داشته باشد اما خودش را ثابت كرد و به كاشته‌زن اول تيم بدل شد. خريد مطمئن و خوبي بود.

فرانك آتسو (توگو)

قدبلند، سيه‌چرده و بسيار خشن اما كيفيت بالايي به لحاظ فني نداشت تا كمتر از 10 بار براي سرخپوشان به ميدان برود. آتسو يك خريد بسيار بد براي پرسپوليسي‌ها بود.

نهم

اشپيتيم آرفي (كوزوو - آلمان)

آرفي مي‌خواست در پرسپوليس آقاي گل شود ولي در تهران، بيشتر به فكر حواشي بود تا فوتبال. البته دو بار دچار مصدوميت‌هاي بدي شد و از طرف ديگر، زلاتكو كرانچار سرمربي وقت پرسپوليس، نشان داد علاقه زيادي به فوتبال اين بازيكن ندارد تا آرفي به نيمكت‌نشيني عادت كند. حاشيه‌هاي آرفي هرگز از ياد نمي‌رود. او هنوز از پرسپوليس طلبكار است و شكايتش به فيفا را پيگيري مي‌كند.

هوار محمد (عراق)

هافبك عراقي و دردسرساز پرسپوليس، هر روز عليه مسئولان باشگاه مصاحبه مي‌كرد و در نهايت، به دفتر خبرورزشي آمد و پس از يك مصاحبه جنجالي، از ايران رفت! بازيكن خوبي بود اما حاشيه‌هاي فراواني داشت.

تياگو فراگا (برزيل)

هافبك دفاعي بي‌سر و صدايي بود. پنالتي‌هاي تيم را مي‌زد و حتي روي نيمكت هم صدايش درنمي‌آمد. تياگو اما حالا از پرسپوليس به فيفا شكايت كرده و به دنبال دريافت مطالباتش است. يك خريد كاملاً متوسط كه شايد بهتر از او را در ايران داشتيم.

وسلي برازيليا (برزيل)

توانايي فني اين بازيكن زياد نبود، همان اوايل ليگ به بهانه بي‌پولي از ايران رفت و به بهانه وخامت اوضاع جسمي فرزند تازه به دنيا آمده‌‌اش، ديگر به تهران برنگشت. او پولش را از محل درآمدهاي باشگاه پرسپوليس گرفت.

دهم

سكوبرت (مالي)

اين مدافع، خشن‌ترين بازيكني بود كه به پرسپوليس آمد. بازيكنان پرسپوليس مي‌گفتند زير كفشش، يك قطعه آهن كوچك مي‌بست تا وقتي به بازيكنان حريف ضربه مي‌زند، آنها نتوانند از جاي‌شان بلند شوند! سكوبرت به خاطر 25 ميليون تومان به فيفا شكايت كرده و مي‌خواهد پرسپوليس را به دردسر بيندازد. او نيز خريد خوبي نبود.

هروه اوساله (بوركينافاسو)

علي دايي اين بازيكن را در اردوي آلمان پسنديد و كلي از او تعريف كرد اما وقتي به تهران رسيدند، معلوم شد اوساله دچار بيماري هپاتيت B است. او خيلي زود ديپورت شد اما به دنبال حق و حقوقش رفت و از پرسپوليس شكايت كرد!

يازدهم

مامادو تال (بوركينافاسو)

اين مدافع كه به درخواست حميد استيلي به پرسپوليس آمده بود نيز نتوانست بازيكني بهتر از سكوبرت يا فرانك آتسو براي سرخپوشان باشد. با قد بلندي كه داشت، اهل زدن ضربات سر نبود و روي زمين هم سرعت كمي داشت تا هر مهاجمي به راحتي از او عبور كند.

ايمون زايد (ليبي)

وقتي مصطفي دنيزلي سرمربي تيم شد، محمد رويانيان خريد جديدي به او هديه داد كه از تمرين كردن بدش مي‌آمد اما تاريخ باشگاه پرسپوليس را دچار تغيير كرد. او در 4 بازي طي 12 بازي كه به ميدان رفت، هت‌تريك كرد كه مهم‌ترين آن، در مقابل استقلال بود. ديداري كه هرگز از يادها نمي‌رود. او اولين خارجي بود كه در دربي‌هاي پايتخت هت‌تريك مي‌كرد و به يكه‌تازي‌هاي استقلال و پرويز مظلومي در دربي‌ها پايان داد.

آسمير آودوكيچ (بوسني)

از تيم‌ ملي بوسني و هرزگوين براي حراست از دروازه پرسپوليس به تهران آمد اما به خاطر اينكه براي جذب او، دير اقدام شده بود، فقط توانست در 7 بازي آسيايي سرخپوشان به ميدان برود. عملكرد آودوكيچ در آن پرسپوليسِ بحران‌زده فوق‌‌العاده بود.

دوازدهم

روبرتو سوسا (پرتغال)

هافبك طراح و تكنيكي خوبي بود ولي چون پول نگرفت، از پرسپوليس جدا شد. ديگر دليل جدايي اين بازيكن، مصدوميت شديد بود. سوسا پس از چند بازي، به خاطر پارگي رباط صليبي از پرسپوليس رفت اما هنوز پرونده شكايتش از اين باشگاه در جريان است.

نيلسون كوره‌آ جونيور (برزيل)

يكي از بهترين خريدهاي خارجي تاريخ باشگاه پرسپوليس. در برهه‌اي از زمان حضورش، محبوب‌ترين بازيكن پرسپوليس بود و فقط او مورد تشويق قرار مي‌گرفت. نيلسون، در كنار شرايط فني مناسب، محبوبيت بي‌نظيري هم داشت و توانست دو فصل و نيم در اين باشگاه دوام بياورد. در نهايت با تصميم سؤال برانگيز حميد درخشان، در ميانه‌هاي فصل گذشته از پرسپوليس جدا شد.

ولاتكو گرازدانسكي (مقدونيه)

در نيم‌فصل به پرسپوليس آمد. به اندازه كافي خوب نبود ولي توسط يحيي گل‌محمدي به بازي گرفته مي‌شد. ولاتكو دو گل حساس هم براي پرسپوليس به‌ثمر رساند. او نيز يك خريد معمولي و پايين‌تر از حد متوسط بود.

ماركو پروويچ (صربستان)

يك هافبك ريزنقش و بازيساز كه به كار پرسپوليس آمد. تا حدودي در كنار علي كريمي، ضعف‌هاي خط مياني تيم را پوشاند و در زماني كه پرسپوليس صاحب توپ بود، به كار مي‌آمد. خريد نسبتاً خوبي بود ولي او نيز از پرسپوليس شكايت كرد درست مثل ولاتكو.

سيزدهم

ماركو اسچپانويچ (مونته نگرو)

علي دايي باز هم يك خريد خارجي بسيار بد داشت. اين هافبك كه مدعي بود بايد پشت مهاجم بازي كند، با هدف حضور در ميانه ميدان و به عنوان يك عنصر تدافعي جذب شد و فقط يك بار براي پرسپوليس به ميدان رفت كه در همان ديدار، پرسپوليس مقابل نفت تهران در ورزشگاه تختي تهران شكست خورد، در نيم‌فصل هم از پرسپوليس جدا شد. او نيز بابت 50 هزار دلار از پرسپوليس شكايت كرده است. ديگر بازيكن خارجي پرسپوليس در اين فصل، نيلسون بود كه در 30 بازي تنها 15 گل دريافت كرد آن هم در حالي كه 18 ديدار را بدون گل خورده به اتمام رسانده بود و يك ركورد به يادماندني از خود به جاي گذاشت.

چهاردهم

مايكل اومانا (كاستاريكا)

از جام‌ جهاني‌ 2014 مستقيماً به پرسپوليس آمد اما دير به تركيب تيم اضافه شد و از هفته ششم براي سرخپوشان به ميدان رفت. او در طول فصل، يكي از مهم‌ترين بازيكنان پرسپوليس بود كه بيشترين دقيقه بازي را داشت اما با اين حال، اوضاع خط دفاع سرخپوشان در فصل قبل، بسيار بد بود. تكليف اومانا براي جدايي يا ادامه همكاري با پرسپوليس اصلاً مشخص نيست.

گابريل فرناندو (برزيل)

او نيز تاريخ‌ساز شد. اولين بازيكن در تاريخ فوتبال ايران است كه ضربه پنالتي خود را نتوانست به بازيكني كه پس از اخراج دروازه‌بان تيمش، لباس گلري به تن كرده بود (مازيار زارع- ملوان) گل كند! اوايل حضورش، بازيكن خوبي بود ولي پس از اخراج حميد درخشان، به مهره‌اي هميشه حاشيه‌ساز بدل شد و از ليست فصل آينده سرخپوشان كنار گذاشته شد.

تادئو (برزيل)

براي به ‌دست‌ آوردن لقب بدترين بازيكن خارجي تاريخ باشگاه پرسپوليس، رقابت شانه به شانه‌اي با دي‌كارمو دارد. تادئو با 9 كيلوگرم اضافه وزن به پرسپوليس پيوست و در بازي‌هايي كه با حمايت درخشان به ميدان رفت، نشان داد اصلاً بلد نيست به توپ ضربه بزند! درخشان، نيلسون را با آن همه محبوبيت از ليست خود بيرون گذاشت تا تادئو را بگيرد اما برانكو به او لقب بوكسور داد و از ليست فصل آينده اين بازيكن را خارج كرد اما تادئو نيز سوداي شكايت از پرسپوليس به فيفا را در سر مي‌پروراند.