اللهمّ غَشّنی بالرّحْمَةِ وارْزُقْنی فیهِ التّوفیقِ والعِصْمَةِ وطَهّرْ قلْبی من غَیاهِبِ التُّهْمَةِ یا رحیماً بِعبادِهِ المؤمِنین.
به نظر می رسد سالک در این میدان دچار "حیرانی" است. او که خود را در آخرین ساعات این میهمانی عجیب و فرح بخش می بیند، دچار طوفان سهمگین "حیرانی" می گردد. حیرانی که پس از تفکر و معرفت های گذشته بر او حاصل شده است. او از یک طرف خود را در فصل وصل و قرب معشوق می بیند و از طرف دیگر خوفِ گرفتاری در هجران، و اتمام اطعام الهی بر وجودش چیره شده است. در این هنگام از خداوند می خواهد او را به رحمت خود بپوشاند و "حال قرب او را به مقام قرب" تبدیل کند.