مقام و قدر تو را کس نمی‌کند ادراک
به غیر ذات خداوندگار قادر پاک
به عید میمنت‌افزایت ای نبی کریم
بتان به روی فتادند و بت‌پرست هلاک
شد از تولد پاکت خموش آتش فارس
بنای محکم کسرا ز مقدمت شد چاک
به یمن مقدم نور و ظهور تو گردید
به پای بنای تمامی چه انجم و افلاک
بگشت خشک به عید تو بحر ساوه ولی
ز شوق وصل تو شد دیدگان جان نمناک
به کعبه جمله قنادیل شد چو مه روشن
ز نور روی منیر تو سیّد لولاک
تو چون مؤثر مطلق شدی، اثربخشی
خدا به عنصر باد و چه آب و آتش و خاک
به عید احمد و میلاد جعفر صادق
تو شاد باش، به میلادشان مشو غمناک
ندیده چشم خرد بعد احمد مرسل
رئیس مذهب و مکتب چنان تویی چالاک
تویی که شافع جرمی گناهکاران را
منم که دست ز دامان تو را کشم حاشاک
امید آنکه کند از می طهورم مست
علی ولی خدا، نی عدو ز باده تاک
به یاد حافظ شیرین سخن بگو «عنقا»
«گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک»