بر اين اساس وقتي قاطبه اصلاحطلبان به رياست محمدرضا عارف بر شوراي عالي سياستگذاري اصلاحات تن دادهاند و امورات انتخاباتي با همه فراز و فرودهايش رو به پيش است طرح نامهايي ديگر نه تنها كمكي به افزايش ضريب اتحاد اصلاحطلبان نخواهد كرد كه فرصتهايي را براي جريان ضد اصلاحطلب مهيا ميكند تا پروژه انشقاق و تفرقه اصلاحطلبان را بيش از پيش دنبال كنند.
با وجود همه فعل و انفعالاتي كه در اردوگاه رفرميستهاي سياسي ايران وجود دارد به خلاصه بايد گفت اصلاحطلبان نه مانند مجلس ششم به دنبال پرچمداري چپهاي تند هستند و نه مانند مجلس هفتم درگير اختلافهاي داخلي؛ آنها به دنبال ژنرالهايي هستند كه ميخواهند با خرد جمعي و كار جبههاي در پارلمان دهم به ياري دولت اعتدال بيايند تا وضعيت كشور را در راستاي منافع ملي بهبود بخشند. از همين رو طرح اسامي برخي چهرهها به عنوان سرليست انتخاباتي اصلاحطلبان در شرايطي كه محمدرضا عارف تمامي مولفهها و پارامترهاي سرليستي را دارد هرچند در برخي رسانههاي اصلاحطلب و اصلاحطلبنما دنبال ميشود اما سازوكار انتخاباتي اصلاحطلبان را هرگز تحتالشعاع قرار نميدهد.
17302