تبليغ ومعرفي يك فيلم سينمايي براي آشنايي مخاطبان و تماشاگران و علاقمندان سينما با آثار جديد است. نوع تبليغ نيز با توجه به بودجه و بضاعت و امكانات تهيه‌كننده متفاوت است. در سينماي ما اوضاع تبليغ محدود است. آنونس‌هاي سينمايي با اما و اگر از سيما پخش مي‌شوند و يا در سينماها اجازه اكران مي‌گيرند. نصب بيلبورد و تبليغات محيطي نيز از ديگر شگردهاي رايج است.
در بعد رسانه‌اي و در فضاي مجازي نيز با پررنگ شدن شبكه‌هاي اجتماعي تبليغ فيلم‌ها پررونق شده است. حمايت معنوي از يك فيلم نيز در اين محيط زياد شده است.
يدالله صمدي در مورد فيلمش مي‌گويد: "پدر آن ديگري" توسط حجه الاسلام محمدرضا زائري در اينستاگرام تبليغ مي‌شود. مجتمع فرهنگی آموزشی سرچشمه با مدیریت ايشان که فردی فوق‌العاده تلاش‌گر است، جمعی از مسوولان آموزش و پرورش را دعوت کرد و فیلم را برایشان نمایش داد که آن‌ها فیلم را بسیار پسندیدند و خود زائری هم در اینستاگرامش به همه توصیه می‌کند که فیلم را ببینید...
اينكه حاج آقاي زائري در صفحه شخصي‌اش در يك شبكه مجازي در فضاي وب به تبليغ فيلمي بپردازد به خودش مربوط است. مثل هر شخص ديگري كه مي‌تواند اينگونه عمل كند. تفاوت در اين است كه لايك‌هاي زائري احتمالا بيشتر است چرا كه وي به يك برند همه فن‌حريف در تمامي حوزه‌هاي فرهنگي اعم از سينما؛ تئاتر؛ كتاب؛ تعزيه؛ روزنامه و مجله و غيره تبديل شده است.
با اين همه كار و وظيفه يك حجه الاسلام آشنا به اين حوزه فرهنگي نبايد تبليغ يك فيلم باشد. اگر يك روحاني خوش ذوق در حيطه هنرهفتم مي‌خواهد كاري كند و سهمي ادا نمايد به معناشناسي و جامعه شناختي سينما ورود پيدا نمايد. تخصص نقد در سينما يك علاقمندي ذاتي است كه در حيطه آموزش و كار حرفه اي بدست مي‌آيد.
حالا جناب آقاي زائري در مقام يك عنصر فرهنگي و يك برند رسانه اي بهتر است به عناصر زيرساختي سينما توجه كنند و اهميت آن را در نوشته‌ها‌يشان براي جماعت جوان بازگو نمايند.
پدر آن ديگري فيلم جديد يدالله صمدي؛ حقيقتا فيلم خوبي نيست. حتي اگر مربوط به كودك و نوجوان باشد. يعني بخشي از حيطه كاري آقاي زائري. و تبليغ براي اين فيلم وارونه كردن اصل مسئله است. خوب است ايشان از امكانات مجتمعي كه در اختيارش قرار داده‌اند براي همه بدنه سينماي ايران استفاده كند. روندي كه هرگز جاي دوري نمي‌رود.