آقای رئیس جمهور! ممنون از افشای کاستی‌ها

آقای رئیس جمهور سلام

در خبرها از قول نایب رئیس اول فراکسیون ورزش مجلس خواندم که دستور ویژه داده‌اید تا وزارت ورزش و وزارت امور خارجه چاره‌جویی کنند و تیم ملی فوتسال بانوان را حتماً به رقابت‌های گواتمالا بفرستند. این کار شجاعانه و مسئولانه‌ای است و من که فقط شهروند هستم بابتش از شما متشکرم.

راستش آقای رئیس جمهور من می‌دانم که شما رئیس جمهور تمام مردم ایران هستید، نه فقط رئیس جمهور کسانی که به شما رای دادند، اما بابت اطمینان خاطر آن‌ها که متوجه این نکته‌ی ساده نیستند می‌گویم که من به شما رای داده‌ام و از این رای ناراضی نیستم. من به شما رای داده‌ام و خوشحال هم هستم چون گمان می‌کنم یکی از نتایج این رای دادن این است که کسی رئیس جمهور شده است که آدم‌ها می‌توانند راحت به او نامه بنویسند یا بی ترس و لکنت در رسانه‌ها از او انتقاد کنند.

آقای رئیس جمهور گفتم کار شما شجاعانه و مسئولانه است و گمان کنم شما خود بهتر از من می‌دانید چرا. باز برای آن‌ها که ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند می‌گویم، این که یک کار ساده مانند اعزام یک تیم ملی به رقابت‌های جهانی با برنامه‌ریزی مشخص و درازمدت به بن‌بست بخورد و نیازمند دستور ویژه‌ی رئیس جمهور به دو وزارت‌خانه باشد، بیش از هر چیز نشان‌دهنده‌ی ناکارآمدی ساز و کاری است که باید این وظیفه‌ی ساده را انجام می‌داد و نداده است. شما در مقام رئیس جمهور می‌توانستید در برابر این ناکارآمدی سکوت کنید، اما سکوت و پرده‌پوشی نکردید. دستوری دادید که بیش از هر چیز به معنای انتقاد از بخش‌هایی ناکارآمد از دولت است.

آقای رئیس جمهور این بسیار باعث دلگرمی است که شما نه تنها کاستی‌ها را می‌بینید که آن‌ها را افشا می‌کنید. نه تنها آن‌ها را افشا می‌کنید که مقام‌های مسئول را وامی‌دارید تا کاستی‌ها را جبران کنند. خودتان بهتر از ما می‌دانید که این روند یک مرحله‌ی سوم هم دارد؛ پس از این درمان و در واقع تسکین موقت، آن ناکارآمدی را از ریشه درمان کنید. چه کسی از شما تواناتر و شایسته‌تر برای این درمان؟