به بهانه بحراني شدن وضعيت آلودگي هوا و نداشتن متولی واحد و در نتیجه عدم پاسخگویی و ارائه راه حل کاربردی...
با اجازه اخوان بزرگ
سلامت را نمي خواهند پاسخ گفت
لب ها در در درون ماسك پنهان است
كسي چشمش نخواهد ديد پاسخ گفتن و ديدار ياران را
نگه حتي به پيش پاي راهم ديد نتواند
كه از انبوه دوده ديده ها كم سو و سوزان است.
نفس در گرمگاه سينه ها محبوس مي ماند
و ياراي تنفس نيست.
نفس كاينگونه مي گيرد دگر در سينه ها
جز حسرت و ترديد چيزي جا نمي ماند!
هوا بس ناجوانمردانه آلودست!
چرا تو خاطرت اينگونه آسودست؟!
دمت پاك و سرت خوش باد
چرا بگذاشتي تو دست روي دست؟
براي معضل آلودگي ها چاره اي بنماي.
منم من، شهروند سالم ديروز
منم، مسموم از آلودگي امروز
منم، در حسرت يك آسمان پاك در هر روز.
نه از رومم، نه از زنگم، پريده اينچنين رنگم!
كه با آلودگي ها سخت در جنگم
رئيسا، مهربانا، شهروند نازنينت از غبار و دوده گشته همچنان يك ماهي دودي
شرنگي هست، مرگي هست!
صدائي گر شنيدي ضجهء آژير اورژانس است
چه مي گويي كه اينها ساز و آواز عروسي هاست!
رئيسا صبح زود است و هوا از شدت آلودگي اينگونه تاريك است.
رئيسا رو چراغ چاره را بفروز، شب با روز يكسان است.
سلامت را نمي خواهند پاسخ گفت.
هوا دلگير
لب ها بسته، سرها گيج، بند ماسك ها محكم
نفس ها تنگ، دل ها جمله دودي رنگ
زمين و آسمان آكنده از دوده است
هواي شهر ما بسيار آلودست...
مجيد مرسلي. خبرآنلاین
6060