بهروز احمدی:در سال 88 امیر قلعهنویی یکی از چهره‌های جنجالی و پرسروصدای فوتبال و ورزش ایران بود، مربی‌ای که استقلال را قهرمان و سپس به اصفهان کوچ کرد و بعد هم که درگیری‌های لفظی شدیدی با واعظی‌آشتیانی، مایلی‌کهن و... پیدا کرد تا برای مدت‌ها سوژه یک محافل فوتبالی باشد. با او در آخرین شماره خبرورزشی گفت‌وگویی انجام دادیم.
سال 88 تمام شد، از این سال راضی بودید؟
در ابتدا جا دارد پیشاپیش سال نو را به تمام مردم ایران تبریک بگویم. در مجموع سال پرفراز و نشیبی بود که با لطف خدا با استقلال قهرمان شدیم تا شرمنده طرفدارانش نباشیم و بعد هم که با سپاهان شرایط خوبی به دست آوردیم و در آستانه قهرمانی هستیم.
دو قهرمانی در یک‌سال رکورد جالبی است، نه؟
انشا‌ء‌الله که این رکورد به ثبت برسد تا شرمنده اصفهانی‌های خونگرم هم نشویم.
از شما به عنوان جنجالی‌ترین چهره فوتبال در سال 88 نام‌برده می‌شود؟
چند سال است که این وضعیت هست.
چرا این‌گونه است؟
خودم هم جواب این سؤال را نمی‌دانم. اگر شما می‌دانید به من بگویید.
بهترین خاطره شما در این سال چه بود؟
قهرمانی استقلال در کنار حرم امام‌رضا(ع) و بعد هم آن مراسم معنوی و روحانی در کنار خادمانش که هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم.
و بدترین خاطره؟
صعود نکردن استقلال از گروهش در آسیا به رغم تمام قابلیت‌های فنی و تاکتیکی که داشت.
جدایی از استقلال سخت نبود؟
مگر می‌شود سخت نباشد؟ 22سال از عمرم را در این باشگاه گذراندم و چندین قهرمانی به دست آوردم اما خب این جدایی باعث شد بیشتر محبوب شوم و حقانیتم نزد طرفداران به اثبات برسد. خوشحالم که در کنار مردم بودم و نه مقابل آنها!
بیانیه‌ها، درگیری‌های لفظی و اتهاماتی که به شما زدند، با آنها چطور کنار آمدید؟
گر مرید راه عشقی، فکر بدنامی نکن، عشق یعنی خداوند؛ من با خداوند معامله کردم و صداقت را سرلوحه کارم قرار دادم و جوابش را هم از ایزدمنان گرفتم و توصیه‌ام به دوستان هم این است که این راه را امتحان کنند نه...
شایعه شده بود قصد خداحافظی از فوتبال را داشتید؟
خداحافظی که نه اما خیلی خسته شده بودم. امیر قلعهنویی بچه نازی‌آباد است و کارهای سخت را دوست دارد و مطمئناً بیدی نیست که با این بادها بلرزد.