نکته دیگر اینکه بحث آسیبهای اجتماعی برخلاف بحث‌های دیگر هیچ ارتباطی با سیاست ندارد. یعنی اصولگرا و اصلاح طلب نمی‌شناسد و به عبارت دیگر هیچ کس در حاشیه امن قرار ندارد. آسیبهای اجتماعی تنها بحثی است که عزم قدرتمندی پشت آن قرار دارد تا آن را در جامعه گسترش دهد(بحث جنگ نرم و ناتو فرهنگی ).از این رو برای مقابله با آن باید عزم ملی بسیج شود یعنی یک سازمان و پنج NGO به درد کار نمی‌خورد. فعالیت‌های جزیره ای باعث شده که امروز آسیبهای اجتماعی سربه فلک بکشد؛ تا جایی که بی صاحب ترین و بی متولی ترین محور امروزی جامعه، آسیبهای اجتماعی است.
هر کس به خود اجازه می‌دهد لقب آسیب شناس را یدک بکشد، آمار بدهد و... برای مثال چند روز پیش مسئولی اعلام کرد ۴۲۰ میلیون لیتر الکل سالانه در ایران مصرف شود. این موضوع موج مسمومی را در جامعه رقم زد. هرچند، چند روز بعد این موضوع تکذیب شد، اما این آمار غلط اثر خود را در جامعه گذاشت.در بحث آسیب اعتیاد طبق آمار پزشکی قانونی روزانه ۷ نفر به طور مستقیم بر اثر آن جان خود را از دست می‌دهند حال بماند بیماری‌های ناشی از اعتیاد و رفتارهای پرخطر، متلاشی شدن خانواده‌ها، گسترش پدیده بیوه‌گری، کودکان خیابانی و... که از آسیب اعتیاد حاصل می‌شود.
چند روز پیش در روزنامه شما خواندم که جامعه شناسی گفته بود زنانه شدن آسیب‌ها در جامعه یک ژست ژورنالیستی است. این موضوع از یک بعد ممکن است درست باشد، من با کشیده شدن آسیبهای اجتماعی به جراید به شکل عریان و بدون کالبدشکافی کاملا مخالفم. ۳۰ سال است که بنده در زمینه آسیبهای اجتماعی فعالیت دارم. اما طی این ۳۰ سال حتی یک بار هم نشده نهادی اعلام کند ما چه تعداد آسیب شناس در کشور داریم.
من صدا و سیما را در این زمینه مقصر می‌دانم چون زنجیره تولید کارشناس به راه انداخته است کافی است پای افراد برای یکبار به تلویزیون باز شود آن وقت هر نظری که بخواهند به خورد جامعه می‌دهند تا حدی که از اظهارات برخی از نظر هم می‌گذرد و «پسانظر» می‌شود! چرا امروز متولی ای نیست که بررسی کند علت قرار گرفتن ۳ آسیب اعتیاد، طلاق، فقر و بیکاری درصدر آسیبهای امروزی جامعه چیست؟
یا بررسی کنند علت اینکه می‌گویند فقر و اعتیاد و آسیب‌ها در حال زنانه شدن است، چیست؟ ما قبلا هم زن فقیر و معتاد داشتیم اما علت اینکه می‌گویند آسیب‌ها زنانه شده این است که توجه به زنان معتاد و فقیر بیشتر شده است. ما ۳۰ سال است دائما به مسئولان می‌گوییم بانک اطلاعات آسیبهای اجتماعی درست کنید. ۲۲ نهاد و سازمان امروز بودجه‌های میلیاردی در حوزه آسیبهای اجتماعی می‌گیرند اما حتی یکی از این سازمان‌ها به جد پیگیر مشکلات نیست و تاکنون هیچ کدام تلاشی در جهت ایجاد بانک آسیبهای اجتماعی نکرده است.