به گزارش خبرآنلاین، این شبکه آمریکایی با اشاره به موضوع هسته‌ای ایران، نوشت آمریکا به چین فشار می‌ورد تا از دور تازه تحریم‌های ایران حمایت کند، چین که در شورای امنیت حق وتو دارد، درنگ می‌کند.
«لیندا جاکوبسن» تحلیلگر امنیت جهانی در «موسسه پژوهشی صلح بین‌المللی استکهلم» به این شبکه آمریکایی گفت واژه کلیدی «احتمالا» است؛ «تصور نمی‌کنم که چین به سادگی یا در زمان کوتاهی با تحریم‌ها موافقت کند. این مخالف مشرب سیاست خارجی چین است».
همیشه موضع چین برای برون رفت از بن‌بست، کاربرد دیپلماسی و گفت‌وگو بوده، و نه تحریم.
مشاور چین برای «گروه بحران بین‌المللی» نیز به سی.ان.ان گفت چین «اساسا به اثربخشی تحریم ایران باور ندارد. تصور می‌کنم تحریم‌ها با ایجاد مقاومت بجای موافقت، در واقع نتیجه معکوس داشته باشد».
او به دلایل دیگر چین برای درنگ اشاره کرد «ایران سومین تأمین کننده بزرگ نفت چین است و جایی برای توسعه دادوستد تجاری است». او افزود «چین و ایران مشترکا تنفر شدیدی از رفتار امپریالیستی غرب دارند، هر دو چه به لحاظ تاریخی و هم اکنون، آمریکا را مداخله‌گر در امور داخلی‌شان می‌دانند. پکن پیوند محکمی با تهران دارد. از نظر چینی‌ها این پیوند به موازنه نفوذ و منافع آمریکا در منطقه کمک می‌کند».
سی.ان.ان. اظهار داشت تا کنون پکن گزارش‌های رسانه‌ها آمریکایی را کم اهمیت جلوه داده، و صرفا موضع همیشگی خود را تکرار کرده است. سخنگوی وزارت خارجه چین گفت «ما مخالف دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای هستیم. در عین حال، بر این باوریم که ایران به عنوان یک دولت، حق برخورداری از تکنولوژی صلح‌آمیز هسته‌ای را دارد. امیدواریم تمامی طرف‌ها بتوانند از طریق مذاکره موضوع را حل کنند».
در این بین برخی معتقد هستند که چین در تلاش است تا با «میانه‌وری»، منافع خود را به حداکثر برساند.
تحلیلگران سی.ان.ان. گفتند که ایران می‌کوشد تا با معاملات سودآور و پیشنهادات شوق‌انگیز به شرکت‌های چینی فعال در حوزه انرژی، حمایت سیاسی این کشور را بدست آورند. فلذا از نظر آنها انرژی محور گفت‌وگوهای جلیلی در پکن بوده است.
«جاکوبسن» گفت انرژی «چسبی است که موجب استحکام روابط میان چین و ایران است. چین به انرژی ایران نیاز دارد. ایران هم به چند دلیل به چین احتیاج دارد. اما البته موضوع هسته‌ای در صدر آنهاست. مطمئن هستم که چین مصرانه به ترغیب ایران ادامه خواهد داد تا از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اطاعت کند و تأسیسات‌اش را به روی بازرسان بگشاید».
سی.ان.ان. نوشت اوباما «از دیپلماسی تلفنی برای کسب حمایت چین استفاده کرد. او طی پرواز به سمت شمال شرقی آمریکا، 1 ساعت با رییس جمهور چین تلفنی صحبت کرد».
کاخ سفید در بیانیه‌ای از تصمیم «هو» برای حضور در «اجلاس امنیت هسته‌ای» در واشنگتن در اواسط آوریل استقبال کرده و آن را «فرصت مهم» دو کشور برای پرداختن به منافع مشترک نامید.
بر اساس گزارش رسانه‌های چین، «هو» رییس جمهور چین به اوباما گفته کشورش «اهمیت زیادی برای موضوع امنیت هسته‌ای قائل است، با تکثیر هسته‌ای و تروریسم هسته‌ای مخالف بوده، و از تلاش‌های بین‌المللی برای تسهیل همکاری‌ها در زمینه امنیت هسته‌ای پشتیبانی می‌کند».
سی.ان.ان. این مکالمه تلفنی 1 ساعته را نشانگر بهبود روابط چین وآمریکا دانست، چرا که «در ماه‌های اخیر، دو قدرت جهانی بر سر فروش تسلیحات آمریکایی به تایوان، دیدار اوباما با رهبر تبعیدی بودائیان تبت، دالایلاما، و سانسور اینترنتی پکن رودرور شدند». آنها منازعاتی نیز بر سر موضوعات اقتصادی دارند، واشنگتن از چین می‌خواهد در مورد ارزش پول ملی‌اش «یوان» تجدید نظر کند، چرا که آنها معتقد هستند چین ارزش یوان را به صورت مصنوعی پایین نگاه داشته تا سود بیشتری در صادرات نصیب‌اش شود.
این شبکه خبری به نقل از برخی تحلیلگران نوشت «تغییر آهنگ روابط چین و آمریکا ممکن است نشانگر این امر باشد که چین، نسبت به ایران، ارزش بیشتری به مناسبات‌اش با ایالات متحده داده است».
تحلیلگران در مورد تشدید تحریم‌های ایران می‌گویند، چین احتمالا لحن قطعنامه سازمان ملل را تضعیف خواهد کرد، اما از حق وتو استفاده نمی‌کند.
«چین نمی‌خواهد شاهد آن باشد که ایران به تسلیحات هسته‌ای دستیابد، اما از سوی دیگر، چین کاملا مخالف بکارگیری تحریم است و خواهان آن است که تمام امور از طریق ابزار دیپلماتیک حل شود. چین اهمیت آمریکا را برای منافع‌اش، و وابستگی متقابل میان ایالات متحده و چین را درک می‌کند. چین می‌خواهد به عنوان کشوری مسوول و واجد حس همکاری شناخته شود»