از جمله نشست لاريجاني و عارف و توافق دو طرف براي نشستن يكي بر كرسي رياست بود كه اين نشست هنوز برگزار نشده و ميلي از طرف طرفين براي برگزاري چنين نشستي هم مشاهده نشده است. پيشنهاد ديگري كه مطرح شد چنين بود كه هر سال يكي از اين دو شخصيت رياست مجلس را عهده‌دار شوند كه اين پيشنهاد هم با سرنوشت پيشنهاد نخست مواجه شد
. برخي هم اينگونه گفتند كه از ميان عارف و لاريجاني يكي رئيس و ديگري نايب‌رئيس شود كه ظاهرا مورد توجه اين دو شخصيت قرار نگرفت. برخي به عارف پيشنهاد كردند فراكسيون اميد را سازماندهي كند كه رياست آن را عهده‌دار شود چرا كه يك فراكسيون قوي نقش بالايي در تاثيرگذاري در خانه ملت دارد كه ظاهرا او كه از سوي اطرافيانش ترغيب به رياست مي‌شود تصميم دارد فراكسيون اميد را تشكيل دهد اما در انديشه رياست هم باشد. البته بايد به اين نكته توجه داشت كه عارف تاكيد كرده بود اصلاح‌طلبان با لاريجاني رقابت نمي‌كنند كه برداشت‌ها از اين جمله چنين بود كه او كانديداي رياست نمي‌شود اما اگر اينگونه بود تا امروز بايد انصراف خود را اعلام مي‌كرد. اين مشي حيا و سكوت عارف سبب پيچيده گي‌هاي زيادي مي‌شود.
2727.