مسعود درخشان: یکی از مسایل مهم امروز صنعت نفت، توجه کم دانشگاه‌ها به مسئله نفت در ایران است. اگر به اندازه نصف وقتی که در دانشکده‌های اقتصاد صرف تدریس ریاضی و آمار کردیم که چندان هم به کار گرفته نمی‌شود، در اختیار تدریس نفت و گاز قرار می‌دادیم، قطعاً الآن وضع بهتری داشتیم.
از زمان مرحوم مصدق، می‌تو انستیم دکترای نفت پرورش دهیم ولی این کار نشد. چند سال قبل قرار شد در دانشگاه علامه طباطبایی دوره‌ای برای تدریس نفت گذاشته شود. منتها اول گفته شد 7 نفر از اساتید را به خارج از کشور بفرستند تا در یک دوره یکساله به هزینه وزارت نفت، نفت و گاز بخوانند. وزیر وقت نفت هم قبول کرد منتها به رئیس دانشگاه گفته بود نظارت علمی این کار خیلی مهم است، رئیس دانشگاه هم اسم بنده را برده بود که با استقبال ایشان روبه رو شده بود.
بنده هم با پروفسور استیونس صحبت کردم و جریان را گفتم. به الکس گینت هم موضوع را گفتم تا در دانشگاه داندی مطرح کند. بالاخره گفتند گروهی از وزارت نفت عازم این دوره است و باید با آنها بروید. 2 روز قبل از پرواز به من زنگ زدند که شما با گروهی دیگر می روید و این شد که هرگز اعزام نشدیم. آن زمان کار به جایی رسید که آقای دکترحبیبی، ریاست وقت دانشگاه علامه طباطبایی، ملاقاتی با آقای خاتمی، رییس جمهور وقت داشت. بر این اساس آقای خاتمی این یادداشت را نوشت: «جناب آقای وزیر نفت، تأسیس این دوره باعث عزت است لطفاً شخصاً پیگیری کنید چرا گروه اعزام نشدند؟» اما هیچ جوابی نیامد. دستور مستقیم رئیس جمهور را نیز بی‌جواب گذاشتند. معلوم نیست در کدام لایه وزارت نفت جلوی کار گرفته شد؟
البته بالاخره با توافق دکتر حبیبی به صورت گرایش در دانشگاه علامه طباطبایی دوره دکتری اقتصادی نفت و گاز گذاشته شد، در دانشگاه امام صادق هم دوره دکتری نفت و گاز برقرار شد ولی آن نشد که ما می‌خواستیم.
*دکترای اقتصاد از دانشگاه لندن