سعید حاجیمیری در گفتوگو با فارس اظهار داشت: «آقای شمقدری بیشتر از آن که در مورد برنامه‌های عملی صحبت کنند، آرزوهای خویش را به زبان آوردند. بخش قابل توجهی از این آرزوها، آرزوی ما نیز هست. منتها سؤال اصلی آن است که راهکارهای عملی و اجرایی دستیابی به آنها چیست؟»
او ادامه داد: «پس از مطالعه دفترچه بیشتر متوجه شدم که مطالب آن بسیار کلی و غیر قابل رد یا اثبات است و از همین رو به وضوح تکلیفی را مشخص نمی‌کند بلکه چه بسا موجب نگرانی‌هایی هم می‌شود. زیرا بسیاری از مطالب با ذکر پاره‌ای کلیات به تشخیص شوراها و کمیته‌هایی ارجاع شده که معلوم نیست چه ترکیبی دارند و یا موازین تشخیص‌شان چیست. اینجای کار به شدت مبهم و حتی نگران کننده است. زیرا دست اشخاص نامعلومی باز گذاشته شده که بر اساس دریافت‌های شخصی خویش در مورد آنچه که به سرنوشت تک تک اهالی سینما مربوط است اظهار نظر کنند.»
حاجیمیری اظهار داشت: «باز هم نگرانی بیشتر می‌شود وقتی که به یاد می‌آوریم که همین دو ماه پیش در جریان قضاوت‌ها و ارزشگذاری فیلمها در جشنواره فجر چه حاصلی پیش روی سینماگران قرار گرفت. البته همچنان سعی می‌کنیم با خوشبینی به آینده، فرض کنیم که وقایع جشنواره ناشی از تازه کار بودن برگزارکنندگان آن بوده و انشاءالله نمونه‌ای از آنچه در سنوات آتی قرار است اتفاق بیافتد محسوب نمی‌شود.»
این تهیهکننده گفت: «باید بیاد داشته باشیم که با خطابه و نصیحت و دفترچه چیزی درست نمی‌شود و آنچه که کارساز خواهد بود اصلاح ساختاری سینما و تغییر شیب موجود از سمت‌گیری انحطاط و ابتذال‌گرایی موجود به سمت تعالی و کیفیات است که راه حل آن نیز دودوتا چهار تا نیست، نیاز به شناخت صحیح ، حوصله ، بهره گیری از نظرات خبرگان ، تأمین منابع و مراقبت دائم تؤام با خویشتنداری دارد تا شاید پس از یک دهه بتوان به بخشی از آن سینمای ارزشی ، خوش تکنیک ، مؤثر و عالم‌گیر که در این دفترچه از آن سخن بمیان آمده دست یافت.»