تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۳۹۵ - ۰۲:۳۹

مطمئن هستیم که نیروی محترم انتظامی توضیحاتی قابل قبول دارد و اگر خطایی رخ داده باشد کوشش خود را نه معطوف برساختن توضیح که معطوف جبران مافات خواهد کرد.

پس از انتشار تصویرهایی که خبرنگاران دعوت شده به نمایشگاه کشفیات نیروی انتظامی شیراز از این نمایشگاه ثبت کرده بودند، دست کم یکی از این تصویرها مشکل‌ساز شد. افرادی که در محوطه‌ای محصور با نرده‌های آهنی بر زمین نشسته بودند، چشمان اغلبشان را با دستمال سفید بسته بودند و کاغذی روی نرده‌ها چسبانده بودند که رویش تایپ کرده بودند «دستگیری اتباع بیگانه».

یک تبعه‌ی غیر ایرانی که مدارک هویتیش را همراه ندارد در جایی میان دو سر یک طیف جا دارد، ممکن است در بدترین حالت یک تروریست یا جاسوس باشد که برای اقدامات تخریبی یا جاسوسی وارد کشور شده، یا در سوی دیگر طیف آدمی باشد که مدارک هویتیش را سرقت کرده‌اند. البته در میان این دو سر حالت سومی هم هست که بسیار رایج است؛ یک تبعه‌ی فقیر و ناآگاه افغانستان باشد که بدون مدارک هویتی و قانونی از مرز گذشته تا در ایران کار سیاه کند و پول به دست بیاورد.

تا زمانی که مشخص نشده تبعه‌ی غیر قانونی‌ای که دستگیر کرده‌اند کدام این‌ها است، نمی‌توان یکی را به گناه دیگری اخذ کرد و مرجعی هم که این را مشخص می‌کند دادگاه است و قوه‌ی قضائیه، نه نیروی محترم انتظامی.

این نخستین و آشکارترین دلیل برای این که نهادن «آدم»ها میان «اقلام» کشف شده و محصور کردنشان با نرده و میله‌های قفس‌مانند و در وضعی توهین‌آمیز تصمیم درستی نبوده است.

دلیل دوم این که ما در جهانی مرتبط زندگی می‌کنیم. اگر همسایگان ما (برای مثال عراق و ترکیه) نیز ایرانیان غیر مجاز را بازداشت کنند و در نرده محصور کنند و عکسشان را در رسانه‌ها منتشر کنند ما قطعا احساس وهن می‌کنیم و توقع داریم زیاده‌روی‌هایی که در چهارچوب قانون نیست مهار شود. پس چه بهتر که خود چنین نکنیم تا دیگران نیز با ما چنین نکنند.

حالا پس از اعتراض افکار عمومی و کسانی در رسانه‌ها به چه عکس‌العمل‌ها و پاسخ‌هایی می‌رسیم؟ پاسخ‌هایی عجیب. معاونت اجتماعی نیروی انتظامی فارس می‌گوید «این نمایشگاه در حاشیه نشست خبری برگزار شده و جنبه عمومی نداشته، مجرمینی هم که در میان نرده‌ها قرار دارند، همه جزو اتباع بیگانه نبوده و بعضی از آنها مجرمینی هستند که جرم‌های دیگری مرتکب شده‌اند».

این چه جوابی است؟ اگر در فضایی غیر عمومی اما رسانه‌ای، یا اصلا در خفا با کسی بدرفتاری شود عیب ندارد؟ اگر مجرمین همه اتباع بیگانه نبوده‌اند، پس آن نوشته‌ی «دستگیری اتباع بیگانه» چه می‌گوید؟ و اگر بعضی جرم‌های دیگر مرتکب شده‌اند چرا و بر اساس چه معیاری پیش هم نشانده‌اندشان؟

یا بهرام پارسایی نماینده‌ی مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی می‌گوید «بعد از انتشار تصاویر نگهداری تعدادی بازداشتی در حصارهای فلزی، موضوع را از طریق فرمانده انتظامی استان فارس پیگیری کردم و آن‌ها گفتند که این بازداشتی‌ها لزوما ارتباطی با اتباع بیگانه نداشته‌اند و عمدتا از سارقین مسلح و قاچاقچیان بوده‌اند». اگر چنین است و این‌ها «عمدتا» سارق مسلح و قاچاقچی بوده‌اند و باز به گفته‌ی آقای پارسایی «طبق توضیحات پلیس انتظامی استان فارس، تعدادی سارق مسلح، غیرمسلح، اشرار و قاچاقچیان دارای تابعیت ایرانی یا اتباع غیرمجاز» بوده‌اند، آن نوشته چیست و دلیل کنار هم نشاندن این آدم‌ها کدام است؟

یا مثلا معاونت اجتماعي نيروي انتظامي فارس گفته «خبر پخش شده در فضاي مجازي مبني بر به نمايش گذاشتن اتباع خارجي در اين استان، دروغ است. نرده‌هايي را در اطراف مجرميني كه جرم‌هاي مختلف داشتند قرار داده بوديم، اما بعضي افراد در شبكه‌هاي اجتماعي نوشتند اين افراد را در قفس گذاشته‌اند، اين كذب است.» یعنی به نظر ایشان از لحاظ منزلت انسانی بین حصر در نرده‌ها و قفس تفاوت این قدر قابل مناقشه است؟ دور عده‌ای را آهن کشیده‌اند، این که سقف و کف داشته باشد یا نه، با توجه به پابندهایی که در دیگر عکس‌ها پیدا است، چه قدر فرق دارد؟

مطمئن هستیم که نیروی محترم انتظامی توضیحاتی قابل قبول دارد و اگر خطایی رخ داده باشد کوشش خود را نه معطوف برساختن توضیح که معطوف جبران مافات خواهد کرد. 

 

منبع: خبرآنلاین