شهرام اقبال​زاده

به عنوان کسی که در حوزه ادبیات کودک دستی به قلم برده و نه به عنوان دبیر انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، همواره اعتراض خود را به نحوه برخورد مسئولان نمایشگاه بین‌المللی کتاب با شان و جایگاه ادبیات کودک بیان کرده‌ام. امسال نیز در بیست و سومین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب، به شان ادبیات کودک توجه نشده و شبستان و سرای اهل قلم را در اختیار نویسندگان بزرگسال قرار داده و سهم فعالان ادبیات کودک و نوجوان غرفه‌هایی در محوطه مصلی است.

گاه ما اهالی ادبیات کودک و نوجوان با توجه به شان و جایگاه خودمان از گفتن برخی موارد امتناع می‌کنیم اما این بدین معنا نیست که متوجه بی‌توجه مسئولان به ادبیات کودک و نوجوان نمی‌شویم آن هم بی‌توجهی در حد و اندازه‌ای که نشان دهنده به رسمیت شناخته نشدن ادبیات و اهالی ادب در حوزه کودک و نوجوان است.

اگر امروز در نمایشگاه بین​المللی کتاب، بدترین فضاها و امکانات در اختیار ناشران و نویسندگان کودک و نوجوان قرار می‌گیرد، ناشی از نگاه  مسئولان به حوزه ادبیات کودک و نوجوان است. نگاهی که در برنامه‌های مختلف فرهنگی در شیوه برنامه​ریزی و اجرا، نمود پیدا می‌کند.

مثلا سهم ادبیات از رسانه ملی محدود شده به یکی دو نفر نویسنده این حوزه و بس؛ در حالیکه در این حوزه اتفاقات ارزشمندی رخ می‌دهد که با نگاهی بی‌سمت​وسو به سادگی می‌توان هرکدام آنها را دستمایه تولید برنامه‌های متنوع تلویزیونی کرد.

از دیگر نشانه‌های بی‌توجه به ادبیات کودک​و​نوجوان، ورود رشته ادبیات کودک و نوجوان به دانشگاه بعد از این همه سال و با تلاش و زحمت بسیار اهالی ادبیات کودک است.

درست که در حوزه کتاب و ادبیات برگسالان نیز با مشکلات متعددی روبرو هستیم اما به دلیل همین بی‌توجهی‌ها و به رسمیت نشناختن‌ها چالش‌های ادبیات کودک و نوجوان جدی‌تر از ادبیات بزرگسالان است.

مشکل عمده ادبیات و کتاب و بخصوص ادبیات کودک و نوجوان این است که درگیر سیاست‌زدگی و حواشی سیاست می‌شود. هرچند سیاست فی‌الذاته به معنای تدبیر است و در همه عرصه‌ها می‌تواند به رخدادهای ارزشمندی ختم شود اما آنچه ادبیات و کتاب ما و بیشتر ادبیات و کتاب کودک و نوجوان با آن درگیر شده، سیاست‌زدگی و جناح بازیست.

در حالی که با دیدگاهی دور اندیش، دست کم ادبیات کودک و نوجوان بایستی از شان و جایگاه بهتری برخوردار باشد و شرایط مطلوب‌تری در اختیارش  قرار بگیرد؛ چراکه کودکان اهل مطالعه به بزرگسالانی اندیشه‌ورز، نظریه پرداز، دانشمند، هنرمند، محقق و منتقد بدل خواهند شد. اگر همین امروز در میان مسئولان کشورمان افراد متفکر و خلاق کم داریم به همین علت است که در کودکی امکان بهره‌مندی از کتاب برایشان به آن میزان که لازم بوده، فراهم نشده بود.

منبع: خبرآنلاین