به گزارش خبرآنلاین، محمدرضا بایرامی در نشست کافه خبر به این سئوال پاسخ داد که چرا در آثار امروز، برخلاف گذشته شاهد این همه پیچیدگی، غلو و فضای وهم و خیال هستیم و نویسندگان ما به چنین شیوه‌هایی روی آورده‌اند.
این نویسنده ضمن اشاره به اینکه تجربه چنین شیوه‌هایی تجربه‌های اجتناب‌ناپذیر ادبیات امروز هستند، توضیح داد: «این رفت و برگشت‌ها، نتیجه تجربه‌اندوزی نویسندگان است، اما گاهی تبدیل به عارضه زمانه می‌شود. امروز این عارضه را در ادبیاتمان به صورت عمده می‌بینیم چرا که تبدیل به نوعی تسلسل شده است.»
به اعتقاد بایرامی تجربه بیش از حد سبک‌ها و نیمه‌سبک‌ها و درگیر ایسم‌ها شدن، باعث ایجاد وضعیتی نامتعادل می‌شود. او در این باره گفت: «در پس این تجربه‌های گذرا نوعی سرگردانی را می‌توان دید. ظاهرا این فقط راه است و مقصدی در پس آن نیست و به همین دلیل وقتی این آثار را می‌خوانید احساس می‌کنید ابتر هستند و کابوسند.»
او معتقد است این نوع تجربه‌ها نوعی هزینه کردن است و این خطر را به دنبال دارد که مخاطب را چنان درگیر حواشی سبک و ساختار کند که او از اصل اثر و محتوای آن دور بماند.
نویسنده «مردگان باغ سبز» درباره مهمترین خطر تجربه سبک‌های پیچیده نوشتن رمان می‌گوید: «اگر من نویسنده زمانی از نوشتن به این شیوه دست بردارم و پشیمان شوم، دیگر مخاطب رفته و به سراغم نخواهد آمد. بنابراین باید مراقب سرگردانی در این شیوه‌های نوشتن بود.»
به اعتقاد بایرامی، مخاطب به یک شیوه نگارش از یک نویسنده عادت می‌کند و حتی خود نویسنده هم با آن آمیخته می‌شود. بنابراین این همه تجربه‌های پراکنده باعث سرگردانی مخاطب و خود نویسنده می‌شود.
او در این باره توضیح داد: «فرض کنید مخاطب رمان کلاسیک و رئالیسم را با همه مقتضیاتش بپذیرد و المانهایش را بشناسد، حد و حدود و ویژگی‌هایش را درک کند و بتواند تشخیص بدهد کدام اثر خوب است و کدام بد. در این شرایط ناگهان آثار فرمی و تابع شیوه‌های پیچیده نویسندگی ایجاد شوند و مخاطب را با روشی بی‌قاعده درگیر کنند که ذهنیتی از آن ندارد. در چنین وضعیتی این تجربه‌ها نیمه کاره می‌مانند چون مخاطب سرگردان می‌شود.»
بایرامی معتقد است این سرگردانی به حدی خواهد بود که مخاطب نه می‌تواند این آثار پیچیده را بپذیرد و نه می‌تواند با آثار کلاسیک ارتباط بگیرد. او در این باره می‌گوید: «در چنین فضایی آثار رئال و کلاسیم، رمان‌های قرن نوزدهمی فرض می‌شوند و حتی اگر حرف تازه‌ای برای گفتن داشته باشند به خاطر قالبشان مورد توجه قرار نخواهند گرفت.»