برای همین من به سراغ ساخت داستان یوسف (ع) رفتم چون در شأن جمهوری اسلامی ایران و عقاید مذهبی ما ایرانیان است. داستان این سریال با مکتب الهی ما مطابقت زیاد دارد و مهم‌تر از آن سند واقعیت دارد. من به دلیل خدمت به خدا و بندگان خدا و همچنین ترویج دردهای اعتقادی، تصمیم به ساخت این سریال گرفتم و سعی کردم با زبان قرآن و هنر یکی از قصه‌های کتاب خدا را برای مردم بازکنم.
عده‌ای می‌گویند که من در قسمت‌هایی از این سریال تحت تأثیر سفرهای استانی رئیس‌جمهور بوده‌ام اما باید بگویم با همه علاقه‌ای که به دکتر احمدی‌نژاد دارم، ساخت سریال یوسف پیامبر(ع) ربطی به سفرهای استانی رئیس‌جمهور ندارد. این سریال اولاً سال 79 تا 81 نوشته شده است و اگر قرار باشد سفرهای استانی را الهام بگیرم باید سفرهای استانی مقام معظم رهبری را مد نظر داشته باشم، ثانیاً در بازخوانی زندگی پیامبران و امامانی نظیر امام علی (ع)، ما این‌گونه سفرها را به شهرها و کشورهای دیگر داشته‌ایم.
متأسفانه هم اکنون فقر روحی جامعه ما بیداد می‌کند نه فقر جسمی و در جامعه کنونی ما نیاز روحی مهم‌تر از نیاز جسمی است. من اگر خود توانایی مالی داشتم آن را صرف ساخت فیلم بر‌اساس داستان می‌کردم. ساخت سریال یوسف پیامبر، 7 میلیارد تومان هزینه در بر داشت که از این میزان 600 میلیون تومان کمک‌های مردمی بوده است و نسبت به سریال‌هایی که در حال حاضر با هزینه 35 میلیاردی ساخته می‌شوند، اندک است.
من خدمت بسیاری از علمای بزرگ و مراجع ایران از جمله آیت‌الله مکارم‌شیرازی، آیت‌الله جنتی، آقای پرورش و ... رفتم، همه این بزرگان به تطبیق مذهبی این داستان و اصل قضیه اشاره کرده‌اند. اگر قرار بود این سریال را الان بسازم، دکورها را همین‌گونه طراحی می‌کردم اما در انتخاب دیالوگ‌ها و کلمات دقت بیشتری می‌کردم و بعضی از کلمات از جمله سیلو، لیست و ... را تغییر می‌دادم.