همه کشور هائی که در آن دموکراسی و مردمسالاری حاکم است احترام و توجه ویژه ای نسبت به نهاد پارلمان لحاظ می شود این مساله در کشور هائی که سایر نهاد ها نیز با رای مردم انتخاب نمی شود وجود دارد زیرا در این کشور ها نهادی که به عنوان نماینده مردم شناخته می شود پارلمان است که باید به آن احترام گذاشت .
احترام بیشتر به این نهاد احترام به مردم تلقی می شود در قانون اساسی ما نیز این وضعیت حاکم است و در اظهارات مسئولان کشور بارها به این مساله وجایگاه والای مجلس تاکید شده است همچنانکه در سخنان حضرت امام نیز بارها سخنانی نظیر مجلس در راس امورمی باشد تکرار شده است و در مورد سایر مسئولان نیز این نگرش حاکم می باشد .
البته در مجلس نمایندگانی حضور دارند که شاید بالاترین رای برخی از آنها یک دهم رای رئیس جمهور باشد اما با این وجود این نهاد، مجلس نهاد حاکمیت مردم است بنابراین در اصول متعدد قانون اساسی به اختیارات نمایندگان برای نظارت بر کلیه امور مجلس تاکید شده است همچنانکه در اصل 71 آمده است که نمایندگان می توانند در کلیه امور قانون وضع کنند و یا در اصل 84 آمده است که هر نماینده ای می تواند در همه مسائل اظهار نظر کند و یا اینکه اصل 76 حق تحقیق و تفحص را به رسمیت شناخته است و حتی در اصل 86 برای اینکه نمایندگان در اظهار نظر خود مصونیت داشته باشند برای آنها مصونیت در نظر گرفته است .
فارغ از اصولی که ذکر شد اختیارتی مثل رای اعتماد به وزرا ،استیضاح وزرا و حتی شخص رئیس جمهور وطرح سوال ازرئیس جمهور و استیضاح رئیس جمهور ابزاری است که در اختیار نمایندگان می باشد از سوی دیگر نظارت بر سلامت مالی نهاد های دولتی از طریق دیوان محاسبات برای مجلس به رسمیت شناخته شده است بنابراین به نظر می رسد که قانون مجلس را بزرگترین ناظر بر عملکرد نهادهای دیگر قرار داده تا سلامت مالی و اداری کشور تامین شود .
البته گاهی در حوزه اختیارات نمایندگان برای نظارت مشکلاتی به وجود می آید کما اینکه در دولت های قبلی نیز این مساله وجود داشتهو این سوال مطرح شده که آیا نظارت در مورد بررسی پرونده های که در حوزه قضائی در جریان است نیز وجود دارد یا اینکه نمی توانند به حوزه اختیارات قوای دیگر وارد شوند که اغلب اوقات با توجه به حدود اختیارت نمایندگان تفسیر می شود.
استادیار گروه حقوق دانشگاه شهید بهشتی