عرفان حاجبابايي: پشت درهاي استاديوم آزادي پر است از بانوان و خانوادههايي كه تشخيصشان از اينكه كدام ايراني هستند و كدام سوريهاي سخت است. با اين حال آنچه سوريهايها را متمايز ميكرد پرچم دو ستارهاي بود كه در دست داشتند. پرچمي كه اگر دست دختران ايراني هم بود ميتوانستند داخل ورزشگاه شوند و از جايگاهي كه براي هواداران اين تيم تدارك ديده بودند بازي تيم ملي ايران را تماشا كنند. بازياي كه در خانه بود؛ در آزادي! اما بانوان ايراني حتي اجازه نداشتند از گيتها عبور كنند.
دقيقاً يك رؤيا بود، اينكه حسي خوب را تجربه كنند و با بليتهايي كه خريده بودند مثل همه زنان سوري در آزادي بنشينند و فوتبال تماشا كنند؛ اما نشد، مثل هميشه. در چهره خيلي از آنها ميشد التماس را ديد. منتظر معجزه بودند تا يك نفر بيايد و به آنها بگويد: «چرا اينجا ايستادهايد، مگر بليت نداريد؟ برويد داخل.» اما همه اينها افسانهاي بيش نبود و آنچه كه از بازي ايران و سوريه باقي ماند حسرت بود بر دل بانوان ايراني. بانواني كه تعداد محدودي از آنها پس از اشتباهي كه در سامانه بليتفروشي رخ داد موفق شده بودند بليت بخرند، بليتهايي بيمحل! اتفاقاً اين هشت نفر آنجا بودند. آمده بودند تا شايد همانطور كه شانس آوردند و اتفاقي بليت خريدند، اين بار هم شانس بياورند و وارد ورزشگاه شوند...
كمپين بيكمپين
همين چند وقت پيش قبل از بازي با كرهجنوبي، كمپيني مجازي به راه افتاد تا زنان ايراني بتوانند در آخرين بازي ايران در دور مقدماتي جام جهاني، بازي با سوريه را از نزديك تماشا كنند. ميخواستند طلسم بشكنند كه نشد. وقتي سوت شروع بازي در آزادي زده شد باز هم اين مردان بودند كه روي صندليها نشسته بودند و بازي را تماشا ميكردند. سوت شروع بازي در ورزشگاهي زده شد كه باز هم براي زنان چيزي جز حسرت نداشت. حسرتي كه ابتدا با اميد شروع شد. سايت فروش بليت الكترونيكي چند روز مانده به بازي، امكان انتخاب جنسيت زن را براي خريداران فراهم كرده بود و همين باعث شد تا هشت زن ايراني بليت بازي ايران و سوريه را تهيه كنند. بلافاصله اما اميد بانوان ايراني پژمرد چون در كمتر در يك ساعت ورود خانمها به ورزشگاه تكذيب شد و روي اين هشت بليت، مهر باطل خورد!
اعتراض هشت نفره
بليتهايي كه بانوان خريده بودند باطل شد اما آن هشت نفري كه بليت بازي را تهيه كرده بودند روز مسابقه خود را مقابل ورزشگاه رساندند تا اعتراضشان را به نحوي نشان دهند. جالب اينجاست كه درست در مقابل چشم زنهاي ايراني مشتاق ورود به استاديوم، زنهاي ديگري توانستند پا به آزادي بگذارند كه «ايراني» نبودند. چند بانوي حامي تيم سوريه بدون مشكل خاصي وارد استاديوم شدند تا تيمشان را تشويق كنند.
بانوان خاص در جايگاه خاص!
طيبه سياوشي نماينده مجلس و ليلا صوفيزاده نايب رئيس فدراسيون فوتبال، دو بانويي بودند كه توانستند در جايگاه ويژه حاضر شوند و بازي ايران و سوريه را از نزديك تماشا كنند! به نظر ميرسد مشكل ورود بانوان به ورزشگاه به مسائل جنسيتي بر نميگردد و بايد مثلاً يك مقام مسئول باشي تا بتواني مسابقات فوتبال را از نزديك تماشا كني. امتيازي كه هر بانوي ايراني آن را ندارد! دختراني كه يا بايد با شمايل پسرانه خود را به ورزشگاه برسانند يا خود را غير ايراني جا بزنند تا با عزت و احترام به جايگاه تيم مهمان هدايت شوند. ورود خانوادهها به ورزشگاهها يكي از مطالبات اصلي جامعه زنان و البته اهالي فوتبال از دولت دوازدهم است. دولتي كه وزير ورزشش قول مساعد داده تا اين مسئله را حل كند و حالا بايد چشمانتظار تدبير دولت اميد نشست تا ببينيم كه قفل ورزشگاه آزادي چه زمان و با چه كليدي براي ورود همه مردم باز ميشود؟
4141