مصطفی پورمحمدی در حاشیه اختتامیه نهمین کنفرانس حمل‌ونقل ترافیک کشور در جمع خبرنگاران با بیان اینکه برخی از گروهها برای انتخابات ریاست جمهوری از احمدی‌نژاد حمایت کرده‌اند، گفت: امیدوارم همه اصولگرایان با تصمیمی صحیح به نقطه‌نظر واحدی برسند و بر روی احمدی‌نژاد اجماع کنند.
وی تأکید کرد: در انتخابات ریاست جمهوری دور دهم کاندیدا نمی‌شوم. مصطفی پورمحمدی پیش از این گفته بود که در صورتی که فضای کاندیداتوری «خلوت» شود به عرصه می‌آید. رئیس سازمان بازرسی کل کشور با تأکید بر اینکه هنوز برای ورود به عرصه انتخابات تصمیم‌گیری نکرده، کاندیداتوری خود برای ریاست جمهوری دهم را منوط به فراهم بودن بسترهای تحول و توانایی انجام این تحول دانست. مصطفی پورمحمدی رئیس سازمان بازرسی کل کشور درباره احتمال کاندیداتوری خود در انتخابات دهم ریاست‌جمهوری اظهار کرد: فضای انتخابات اندکی شلوغ است و باید صبر کنیم و ببینیم روند موجود چگونه پیش می‌رود تا بتوان درست تصمیم‌گیری کرد.
مصطفی‌پور محمدی بیشتر از آنکه در قامت رئیس‌جمهور دهم باشد به عنوان ناقد رئیس‌جمهور نهم شناخته می‌شود. فاصله بین ساختمان 9 طبقه وزارت کشور در خیابان فاطمی تا ساختمان ریاست جمهوری در خیابان پاستور چندان زیاد نیست. اما برای فردی مثل مصطفی پورمحمدی - که در اردیبهشت امسال این ساختمان 9 طبقه را ترک کرد - تصمیم‌گیری برای پیمودن این فاصله کمتر از 9 ماه زمان برده است. او در این مسیر توقفی در سازمان بازرسی کل کشور داشت تا از این رهگذر، اعتراضش را به آنچه که در دولت می‌گذرد نشان دهد.
آقا مصطفی کیست؟
او اصالتی رفسنجانی دارد، اما در سال 1338 در قم متولد شد. مقدمات و سطح عالی (فقه، اصول فقه و فلسفه) را در قم، خارج فقه و اصول را در مشهد، قم و تهران به پایان رساند. پورمحمدی در سطح چهار‌فقه و حقوق اسلامی (معادل دکترا) در حوزه علمیه تحصیل کرده‌است. پس از پیروزی انقلاب و در دوران جوانی، یعنی در فاصله سال‌های 1358 تا 1365 دادستان انقلاب در استان‌های خوزستان، هرمزگان و خراسان بود و در سال 1366 معاون وزیر اطلاعات شد. سه سال بعد ارتقای مقام یافت و به عنوان جانشین وزیر اطلاعات برگزیده شد. در سال 1370 نیز در وزارت تحت امر علی فلاحیان، رئیس اطلاعات خارجی و پس از دوم خرداد در سال 1381 رئیس گروه سیاسی- اجتماعی دفتر رهبری شد. تا این زمان کمتر کسی از «آقا مصطفی» اطلاعات خاصی داشت. معرفی او به عنوان وزیر کشور به مجلس هفتم، واکنش‌های فراوانی را برانگیخت.
با وجود مخالفت‌ها، پورمحمدی به وزارت کشور راه پیدا کرد و از همان ماههای ابتدایی فهمید که در مسیر همکاری با احمدی‌نژاد چه مشکلاتی پیش رو دارد. در مدت وزارت پورمحمدی سه نفر به عنوان معاون سیاسی انتخاب شدند که برخی تحلیلگران آن را نشانه بی‌اعتمادی دولت به عملکرد وزیر سابق کشور ارزیابی می‌کنند. دولت نهم در آستانه سومین دوره انتخابات شوراها علی جنتی معاون سیاسی وقت وزیر کشور را به سفارت ایران در کویت فرستاد و مجتبی ثمره‌هاشمی را که مشاور عالی احمدی‌نژاد بود به طور موقت به جای وی انتخاب کرد تا سومین دوره انتخابات شوراها را برگزارکند. پس از آن نیز سردار علیرضا افشار به معاونت سیاسی وزارت کشور انتخاب شد تا انتخابات مجلس هشتم را برگزار کند. پورمحمدی در گفت‌وگویی این تغییر و فشار را از سوی حلقه یاران احمدی‌نژاد دانست، کسانی که به عنوان دبیر و مشاور و معاون در کنار او هستند. پورمحمدی در مقابل این تغییرات پی در پی در ظاهر امر لبخند می‌زد و ذکر خیر افراد یاد شده را بیان می‌کرد ولی گویی اختلافات نه تنها پابرجا بود بلکه در خفا افزون‌تر نیز می‌شد تا اینکه در اردیبهشت 1387 ناچار به استعفا از مسئولیت خود شد.