عادل فردوسی پور

 علم ، تکنولوژی ، سینوس ، تانژانت یا هر شاخصه علمی دیگر هم که ثابت کند کمک داور بازی انگلیس و آلمان نمی توانسته صحنه گذشتن توپ از خط دروازه را تشخیص دهد به عقیده من مشکل دارد. حتی یک نابینا هم می توانست آن صحنه را تشخیص دهد. به این دلیل معتقدم  صحنه کاملا گویا بود که من در حین گزارش و از دوربینی که از سرعت توپ جا مانده بود هم تشخیص دادم توپ لمپارد از خط عبور کرد. حالا اینکه دلیل علمی برای یک اشتباه فاحش بتراشیم ، برایم منطقی نیست. من هنوز هم باور ندارم که داور ایرلندی نمی توانسته خطای هند تیری آنری را ببیند. اساسا گاهی اشتباهات فاحش داوری رخ می دهد و بعد به دنبال سرپوش گذاشتن بر آنها می رویم. چشم قدرت تشخیص را دارد و می شود در بسیاری از مواقع از این حس استفاده کرد.

این را به عنوان یکی از مخالفین استفاده از تکنولوژی برای کمک به داوران بیان می کنم چون ایمان دارم استفاده از تکنولوژی تنها هیجان فوتبال را می کاهد. داور باید همانی را که می بیند اعلام کند ، حالا گاهی هم ممکن است اشتباه گرفته باشد و این اشتباه به هیجان بیشتر بازی ها می انجامد.
البته اگر به جای اشتباه از داوران ضعیف ، فیفا سعی کند کیفیت داوری ها را افزایش دهد و از داوران فاقد بینایی استفاده نکند ، قطعا بسیاری از مشکلات هم کاهش پیدا می کند. برای مثال بازی آرژانتین و مکزیک ، صحنه ای که تبس گل آفساید را وارد دروازه مکزیک کرد ، کمک داور اول مسابقه صحنه اشتباهش را روی اسکوربرد ورزشگاه دید. او در آن لحظه دودل شد و خواست اشتباهش را جبران کند . با این وجود قانون این اجازه را نمی داد. قانون فوتبال اصرار دارد که داور باید روی همان صحنه ای حکم دهد که به چشم دیده و به همین دلیل هم بود که روستی نمی توانست نظر خود را تغییر دهد. این یعنی فوتبال. یعنی هیجان ، اشتباه انسانی و دوری از تکنولوژی.

 

منبع: خبرآنلاین