به گزارش خبرآنلاین به نقل از دویچه ووله، آلمان ۴ ماه پس از انتخابات پارلمانی قرار است دارای دولت جدیدی شود که از همان ائتلاف سابق تشکیل شده است. رهبر حزب سوسیال دمکرات در این دولت وزیر خارجه میشود.
چهار ماه پس از انتخابات پارلمانی آلمان سرانجام روز چهارشنبه (۷ فوریه / ۱۸ بهمن) دو حزب بزرگ این کشور، یعنی اتحادیه مسیحی (متشکل از دو حزب همسوی دمکرات مسیحی و سوسیال مسیحی) و سوسیال دمکراتها بر سر تشکیل یک دولت ائتلافی به توافق رسیدند. مذاکرات سخت و چند ماهه این دو حزب عمدتا بر چانهزنی و امتیازگیری در مسائل مربوط به بازار کار، امور خانواده، بیمههای درمانی، آموزش و توسعه زیرساختهای دیجیتال و نیز رویکردهای اروپایی و دفاعی دولت جدید آلمان متمرکز بود.
ظرف سه هفته آینده باید بیش از ۴۵۰ هزار عضو حزب سوسیال دمکرات در یک نظرپرسی مخالفت یا موافقت خود را با توافقنامه ائتلاف اعلام کنند. ائتلاف زمانی عملی خواهد شد که اکثریت این اعضا به توافق رأی مثبت دهند.
مذاکرات روزهای آخر دو حزب بر تقسیم پستها متمرکز بود. بنا بر توافق به دست آمده، حزب سوسیال دمکرات تصدی ۶ وزارتخانه را به عهده خواهد داشت که شامل وزارتخانههای مهم خارجه، دارایی، کار و امور اجتماعی و محیط زیست میشود. همچنین وزارت دادگستری و وزارت امور خانواده هم به حزب سوسیال دمکرات میرسد.
وزارت کشور که اختیارات آن در دولت جدید گسترش خواهد یافت به علاوه دو وزارتخانه دیگر به حزب سوسیال مسیحی، یعنی حزب محافظهکار ایالت بایرن (باواریا) خواهد رسید که با حزب دمکرات مسیحی آنگلا مرکل در مجموع زیر نام اتحادیه مسیحی در پارلمان سیاستهای واحدی را دنبال میکنند. خانم مرکل همچنان صدراعظم آلمان باقی خواهد ماند و وزارتخانههای مهم اقتصاد و دفاع و نیز وزارتخانههای بهداشت و کشاورزی سهم حزب او خواهد شد.
تصدی وزارت امور خارجه را مارتین شولتس رهبر کنونی حزب سوسیال دمکرات به عهده خواهد گرفت. او مقام رهبری حزب را به خانم آندرا نالس واخواهد گذاشت.
به گزارش خبرآنلاین، دویچه ووله پیرامون سیاست آلمان در گسترش روابط با ایران می نویسد:
در دوره قبل هم که همین ائتلاف بر آلمان حاکم بود، زیگمار گابریل، از حزب سوسیال دمکرات، در راس وزارت خارجه قرار داشت. گابریل که پیش از آن هم در راس وزارتخانه مقتدر اقتصاد قرار داشت به خصوص در دوران پسابرجام سعی کرد که مناسبات اقتصادی با ایران را گسترش دهد، ولی مواضع و رویکردهای آمریکا، آلمان را در خیز برای حضور در اقتصاد ایران محتاط کرده بود.
مواضع صریح و منتقدانه آلمان نسبت به سیاستهای منطقهای عربستان سعودی و کنشهای نظامی آن در یمن یا بحرانی که در مناسبات با قطر دامن زد زمینه مناسبی برای بسط ارتباط تهران و برلین تلقی میشد، اما هم ملاحظات مربوط به رویکردهای دولت ترامپ در ارتباط با ایران و هم حساسیت مناسبات آلمان و اسرائیل که برلین را نسبت به رویکردهای ضداسرائیلی ایران حساس میکند، مانع گسترش روابط برلین و تهران شدهاند.
مارتین شولتس تا یک سال پیش رئیس پارلمان اروپا بود. شولتس در آبانماه ۱۳۹۴ در مقام رئیس پارلمان اروپا سفری هم به تهران داشت و در آنجا با اشاره به این که پس از توافق هستهای دوران جدیدی در همکاری میان اروپا و ایران شروع شده، تصریح کرد که در مناسبات فیمابین، بحران سوریه و مسائل حقوق بشری نقش عمدهای ایفا میکنند.
5252