اعمال نظرات به صورت سلیقه‌ای در صدور پروانه‌های ساخت و اکران فیلم‌های سینمایی در آستانه تغییر مدیریت‌ها، سینماگران را در حالت تعلیق قرار می‌دهد. این شرایط به طور مشخص از مدیر محور بودن در بخش‌های مختلف مدیریتی کشور از جمله سینما ناشی می‌شود. در حالی شاهد اعمال نظرهای سلیقه‌ای در مورد صدور مجوزهای ساخت و نمایش هستیم که قوانین مربوط به صدور پروانه ساخت و نمایش روشن است. خط قرمزها در سینمای جمهوری اسلامی همیشه مشخص است، اداره کل نظارت و ارزشیابی از تهیه‌کننده می‌خواهد خط قرمزها را رعایت کند.
این خط قرمزها در همه دولت‌ها جاری است و البته این اتفاق مسئله‌ای ویژه برای سینمای ایران نیست بلکه در تمامی دنیا فیلمسازان باید خطوط قرمز را رعایت کنند و از آنها فاصله بگیرند. اما مشکلی که وجود دارد اعمال نظرات مدیران پس از این مرحله است. حتی زمانی که در نگارش فیلمنامه‌ها این خطوط قرمز رعایت می‌شود، باز هم سازندگان اثر دلشوره دارند زیرا ممکن است براساس تفکر و نظر مدیر برداشت‌های متفاوتی از نوشته صورت بگیرد که تولید فیلم را دچار مشکل کند. اگر چارچوب قوانین سینما در کشور ما مشخص بود با تغییر مدیران، قوانین تغییر نمی‌کردند، آنگاه فیلمسازان با آسودگی ذهنی بیشتری اثر خود را تولید می‌کردند. اداره کل نظارت و ارزشیابی براساس تعریفی که برای فعالیت‌های آن صورت گرفته باید بر جریان تولید فیلم‌ها نظارت کند.
در صورتی که نماینده‌ای از اداره کل نظارت و ارزشیابی در جریان تولید فیلم‌ها سر صحنه حاضر شود و ببیند که کار چطور پیش می‌رود و چه نگاهی در این اثر دنبال می‌شود، آنگاه پس از تولید فیلم شاهد توقیف آن نخواهیم بود. به طور کلی در بخش‌های مختلف کشور با تغییر مدیریت‌ها باید منتظر تغییراتی در عملکرد بود و این مسئله‌ای نیست که فقط محدود به سینما باشد.