مهدی درستی: عصر روز دوشنبه هشتم آبان سال 96 بود که آیدین آغداشلو، هنرمند سرشناس در روز تولد 77 سالگی‌اش به گفت‌وگو با خبرآنلاین نشست و در کنار توضیح درباره وضعیت امروز هنرهای تجسمی، یادی از رفاقت دیرینه‌اش با احمد شاملو و ابراهیم گلستان کرد و دهان به بیان خاطراتی شیرین و شنیدنی گشود که در ادامه می‌خوانید.
این هنرمند در ابتدای گفت‌وگو درباره وضعیت امروز هنرهای تجسمی و همچنین ارزیابی خود از چالش‌های آن در سال‌های اخیر، گفت: «هنرهای تجسمی هنر زنده‌ای است که هنرمندان تراز اولی در آن حضور دارند، همچنین چالش‌ها و بالا و پایی‌‌های خودش را دارد. یک مدتی به رونق خیلی زیادی رسید که همه قصه آن نبود و نشان‌هایی از توهم در آن آشکار شد.»
آغداشلو افزود: «اما فکر می‌کنم در حال حاضر به وضعیت متعادلی می‌رسد که این برای بعضی از افراد ناگوار است، ولی در دراز مدت اتفاق خوب و خوشایندی خواهد بود.»
این هنرمند برجسته همچنین درباره حضور مدیران غیرفرهنگی در موسسات و سازمان های فرهنگی و تاثیرات مخرب آن را این‌طور بیان کرد: «مدیری مسئول می‌شود و تا کارش را یاد می‌گیرد برکنار می‌شود و پس از آن مدیر دیگری می‌آید که اشرافی به کار خود ندارد و تا درباره شیوه کار یاد می‌گیرد دوباره از سمتش کنار گذاشته می‌شود. این شیوه‌ای است که دارد اتفاق می‌افتد و اصلا خوب نیست، برای اینکه هنر عنصر خیلی ظریفی است و هیچکس نمی‌تواند هر کاری بکند و پس از آن بگوید ببخشید اشتباه کردم، این ببخشید اشتباه کردم‌ها قابل قبول نیست.»
آغداشلو اضافه کرد: «من یادم هست این «ببخشید اشتباه کردیم»، در حوزه سینما، تئاتر اتفاق افتاد و عده‌ای که آدم‌های خیلی خوبی هم بودند با این وعده که سینما را از ابتذال نجات دهند، آمدند ولی کارشان را بلد نبودند و آدم‌هایی بودند که در حین دارا بودن حسن نیت اما اشرافی به کاری که می‌خواستند انجام بدهند نداشتند و نتوانستند اهداف خود را عمیقا دنبال کنند، در نتیجه آمدند فیلم فارسی را که بدنه سینمای ایران است، از بین ببرند. به همین دلیل اشتباه قابل پذیرش نیست و اگر این اشتباه رخ بدهد یک فضاحتی مانند فیلمفارسی امروز ایجاد می‌شود که نمی‌توانیم جلوی آن را بگیریم. همانطور که اشاره کردید این عرصه، کارزار آزمون و خطا نیست.»
این هنرمند نقاش درباره خاطرات منحصر به فردش از ابراهیم گلستان و احمد شاملو گفت: «من همیشه سعی کردم دین خودم را به انسان‌هایی که دوست داشتم ادا کنم، هیچ وقت فکر نکردم این چیزی هست که همه می‌دانند و نیازی به بیان آن نیست، این نگاه کافی نیست شاید مسئله‌ای باشد که مردم از آن اطلاع نداشته باشند. آدم باید در آن لحظه درست، کار صحیح را انجام دهد. در نتیجه نه تنها احمد شاملو و ابراهیم گلستان، حتی جلال‌آل احمد که در جامعه روشنفکران مغضوب است؛ همه در زندگی من بوده و تاثیر گذاشته‌اند. من ادای دین کردم و بعد از انقلاب بیشترین سخنرانی‌ها درباره جلال آل‌احمد را داشتم، در حالیکه وقتی جوان بودم به علت مقاله تند و تیزی که درباره‌اش نوشته بودم، من را دوست نداشت، اما این مهم نیست، این ارزشمند است که من باید از بزرگی‌های او می گفتم.»
متن کامل این گفت وگو را اینجا می توانید بخوانید.
57243