به گزارش فارس، محمد خزاعی در دومین اجلاس سازمان ملل به منظور بازنگری راهبرد جهانی مبارزه با تروریسم در مجمع عمومی طی سخنانی با اشاره به مواضع اصولی کشورمان در رد اشکال مختلف تروریسم به ویژه نوع دولتی آن، تروریسم دولتی را خطرناکترین و مخربترین مصداق تروریسم خواند.
اهم اظهارات سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک عبارت است از:
- توسل به خشونت کور، قتل و جرح غیرنظامیان بیگناه و ایجاد رعب و وحشت بین مردم اعمالی جنایتکارانه است که صرفنظر از مرتکبان آن اعم از گروههای تروریستی یا نیروهای نظامی و امنیتی دولتها، حرکتی محکوم و غیرقابل توجیه است.
- تصویب راهبرد جهانی ضد تروریسم نشانه عزم جامعه بینالمللی برای مقابله منسجم و همه جانبه با معضل تروریسم تحت نظارت سازمان ملل و تلاشی برای یافتن راهحلی همه جانبه برای این چالش جهانی است.
- نقش دولتها در پیشگیری و مقابله با تروریسم محوری است. مقابله با تروریسم مستلزم ایجاد و ترویج فرهنگ صلح و رد هرگونه خشونت است که با تعهد دولتها به استفاده از روشهای مسالمتآمیز برای حل اختلافات و پرهیز از توسل به زور در روابط بینالملل ، محقق میشود.
- ضرورت دارد شرایط و زمینههای ایجادگر نفرت، خشونت و بی قانونی به ویژه تجاوز و اشغالگری از بین برود.
- اصرار برخی قدرتها بر ادامه سیاستهای جنگ افروزانه خود و ترویج فضای خشونت و ارعاب در سطح بینالمللی الگوی مخربی برای گروههای تروریستی است.
- برخی دولتها با استانداردهای دوگانه با گروههای تروریستی برخورد میکنند که این اقدام در عمل، به ادامه اقدامات مجرمانه تروریستها منجر شده است.
- آیا با وجود گذشت چهار سال از تصویب راهبرد جهانی مبارزه با تروریسم در سال 2006 ، اعمال تروریستی کاهش یافته است یا خیر؟ متاسفانه این اژدهای چند سر همچنان قربانی میگیرد و بسیاری از جوامع از گزند آن در امان نیستند.
- اقدامات تروریستی دشمنان ملت ایران در مرزهای شرقی کشورمان ناشی از تبعات حضور غیرقانونی قدرتهای خارج از منطقه در کشورهای همسایه ایران و شکل گیری محیط هرج و مرج در این کشورها است.
- اعتراف عبدالمالک ریگی درباره حمایت همه جانبه نیروهای خارجی مستقر در منطقه از آنها نشانگر عملکرد غیرصادقانه مدعیان مقابله با تروریسم است.
- اعطای پناهندگی سیاسی به اعضای گروهک منفور و تروریستی منافقین از سوی برخی کشورهای اروپایی نشانه دیگری از برخورد دوگانه کشورهای غربی با مقوله تروریسم است.