ریچارد براتیگان خیلی زود در ایران به شهرت رسید. همان دعوای اولیه بر سر رمان «صید قزل‌آلا در آمریکا» میان پیام یزدانجو و هوشیار انصاری‌فر کافی بود که اولین کتابی که از او به فارسی ترجمه می‌شود جنجالی شود و طبعاً نویسنده‌اش را بر سر زبان‌ها بیندازد. ثمره آن دعوا هم چیزی نبود جز دو ترجمه از کتابی واحد؛ یکی از نشر نی و دیگری از مرکز.
بعد از آن به سرعت کتاب‌های دیگری از او منتشر شد: اتوبوس پیر و چند داستان دیگر (دشمن چمن)، در قند هندوانه، در رؤیای بابل، پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد و. . . روند محبوبیت و شهرت او در میان دوستداران ادبیات در ایران روز به روز بیشتر شد تا جایی که به‌نوعی ذکر نام او را موجب فروش هر کتابی می‌دانند.
امسال هم کتابی از براتیگان در نمایشگاه عرضه شد؛ «لطفا این کتاب را بکارید» گزیده‌ای از شعرهای براتیگان که مهدی نوید آن‌ها را از همه مجموعه‌های او انتخاب و با همکاری لیلا صمدی ترجمه و از سوی نشر فرهنگ صبا منتشر شده است. اما خبر جدید اینکه پس از انتشار «لطفاً این کتاب را بکارید»، اثر دیگری از این نویسنده و شاعر آمریکایی با ترجمه این مترجم منتشر می‌شود: «نامه‌ای عاشقانه از تیمارستان ایالتی». نوید این مجموعه داستان از براتیگان را به فارسی ترجمه کرده و به نشر چشمه سپرده است. داستان‌های این مجموعه تا‌کنون ترجمه نشده‌اند و از کارهای اولیه براتیگان هستند.