دکتر محمد خوش چهره، نماینده سابق تهران، در پاسخ به سوال خبرآنلاین پیرامون عواقب ناشی از اجرای شتابزده قانون هدفمند کردن یارانهها که او از ان به عنوان «شوک درمانی» یاد میکرد، گفت: نوع و میزان عواقب، متاثر از عوامل متعددی است که اگر به واسطه قانون شدن این طرح، از برخی از آنها بگذریم، قطعا شیوه و نحوه اجرای قانون؛ زمان و طول اجرای آن میتواند در پاسخ این سوال نقش داشته باشد. برای مثال میزان تورم واقعی ناشی از این طرح از یک طرف، فضای اقتصادی حاکم بر جامعه در زمان اجرای آن و نحوه اجرای این قانون، همه و همه در عواقب ناشی از آن موثر هستند.
وی از نگرانیای سخن گفت که امیدوار بود درست نباشد، اما مبتنی بر یافتههای علمیاش بود و آن فشار ناشی از فضای اقتصادی کلان ملی است. مخصوصا متغیرهای کلان اقتصادی همچون بیکاری، کاهش معنیدار نرخ رشد اقتصادی و افت آن و رکود سنگین و معنیدار بخش مسکن و دیگربخش‌های اقتصادی.
به گفته وی مجموعه این متغیرها، فضایی را در بعد اقتصاد امنیتی برای کشور بوجود آورده که خوش چهره از آن به عنوان یک «باروت اقتصادی» نام برد و افزود: با یک نگاه بدبینانه میتوان گفت که طرح تحول اقتصادی را اگر به منزله یک «چاشنی» تلقی کنیم و در کنار این «باروت» قرار دهیم، اگر مدیریت عالمانهای بر سر اجرای آن نباشد، خدای ناکرده این چاشنی در این باروت، عمل میکند، و منجر به تنشهای گسترده اجتماعی میشود و ابعاد آن غیرقابل پیشبینی خواهد بود و فشار جدی آن به گروههای محروم و مستضعف که حامیان اصلی نظام و انقلاب هستند، وارد میشود.
این استاد اقتصاد ادامه داد: ابعاد اجرای این قانون فقط یک بحث مستقل اقتصادی نیست، بلکه به لحاظ ملاحظات اجتماعی و امنیتی آن میتواند یک چاشنی در یک محیط متراکم شده ملی عمل کند. بنابراین مردم باید به گونهای آگاه شوند و جلب مشارکت آنها ایجاد شود که با صبر و متانت و به تعبیر برخی صاحب نظران با ایثار و ریاضت این فضا را بگذرانند. بر عکس با عدم اعتماد و مشارکت مردم و در کنار آن فرصت طلبی دنیای سلطه از وضعیت اقتصاد کشور، ممکن است در عمل به شرایطی برسیم که پیشبینی عواقب آن قابل درک نیست.
خوش چهره که میگفت از تحلیل محتوای برخی پیامدهای ناشی از این مقوله اجتناب میکند، اظهار داشت: ارائه برخی تحلیلهای آکادمیک در فضای عمومی جامعه، نه تنها اثر خوبی ندارد؛ بلکه روحیه نا امیدی و یاس را میآفریند که با شیطنت دنیای سلطه، تحت عنوان «تشدید عوامل روانی ناشی از تورم و انتزاعات تورمی» مقولاتی به بار میآورد که به نظر من بیش از توان مدیریتی دولت برای کنترل و مهار آن است.