او که در لیگ برتر فوتبال و بسکتبال، نایب قهرمان و در جام حذفی فوتبال و لیگ برتر هندبال و دوومیدانی و 3 رشته بانوان قهرمان شده بود، بهترین فرصت را پیدا کرده بود تا در پایان فصلی درخشان از این باشگاه خداحافظی کند. با این حال به نظر میرسد جدایی او در کنار عزل هیأت رئیسه باشگاه، دلیلی دیگر هم داشت.
باجناق علیرضا رحیمی که سالهاست در فدراسیون هندبال ایران و کنفدراسیون هندبال آسیا برای خود جایگاهی دارد، با حمایتهای رئیس فدراسیون هندبال و البته با توجه به موفقیتش در باشگاه ذوبآهن و سابقهای طولانی که در ورزش وزنهبرداری داشت، برای سرپرستی فدراسیون وزنهبرداری انتخاب شد تا بعد از چند روز مرخصی راهی تهران شود. البته صندلی شماره یک این فدراسیون پیش از آذری، مدعیان دیگری هم داشت.
بعد از آنکه آذری، اولین پیشنهاد بهرام افشارزاده را برای ریاست فدراسیون رد کرد و تعهدش به باشگاه را موجهترین دلیل برای ماندن در اصفهان دانست، افرادی برای حضور در فدراسیون کاندیدا شدند که هیچ یک از آنها موفق به زدن هدف نشد.
حسین رضازاده برای سرپرستی و ریاست در این فدراسیون سینه سپر کرد و برانوش نیکبین و جلیل امیری هم مواضعی مشابه اتخاذ کردند. افشارزاده ضمن قانع کردن اسطوه وزنهبرداری جهان با این تفسیر که شکست وزنهبرداری میتواند به محبوبیت و شان او لطمه شدیدی وارد کند، رضازاده را از ورود به این کارزار در این مقطع نهی کرد و بدین شکل رضازاده که قانع شده بود، برای این دوره کرسی ریاست را برای دیگران خالی گذاشت. نیک بین و امیری هم با وجود ارتباطاتشان و مانور رسانهای، به این ترتیب، احتمال حضورشان در وزنهبرداری کمرنگ و کمرنگتر شد.
شرایط پس از این به طرزی نه چندان عادی پیش رفت و این بار فشار سازمان بازرسی برای اجرای قانون برای مدیران دوشغلهها هم فضا را برای مانور بیشتر در این فدراسیون بستهتر ساخت تا جایی که بهرام افشارزاده هم که همچون سایر مدیران دوشغله در تنگنای قانون چارهای جز استعفاء از یکی از دو مسئولیتش نداشت، دبیرکلی کمیته ملی المپیک را برگزید و منتظر ماند تا اتفاقی تازه بیفتد.
اتفاقی که در اولین روز هفته افتاد تا چراغ وزنهبرداری زیاد هم خاموش نماند. این بار آذری فرصتی برای فکر کردن به پیشنهاد افشارزاده پیدا کرد؛ اما هیچ بعید نیست این پروژه هم در لحظه آخر به بنبست کشیده شود؛ چرا که دلیل اصلی عزل هیأت رئیسه و کنارهگیری سعید آذری، تمایل این عده به میرحسین موسوی بود و اگر تمایل سیاسی مدیران برای محمد علیآبادی شر باشد که هست، حضور این مدیر اصفهانی در تهران را با مشکل روبهرو میکند. با این حال شاید مصاحبهای که آذری اخیراً انجام داده و زندگیاش را عاری از رنگ سیساست دانسته، به او در رسیدن به ریاست در فدراسیون کمک کند.