محل دفن ملا صدرا در یکی از قبرستانهای قدیمی شهر بصره است ، و من خیلی سراغ آن را گرفتم تا پیدایش کنم . او بدون هیاهوی زندگان ، در آنجا ارام بود ، مثل ساعات تاملات فلسفی اش در این دنیا!
هنوز هیچ گزارش مستندِ تاریخی از آنجا ، مثل دیگر اماکن تاریخی مربوط به ایران و ایارانیان ، در عراق - چه پیش از اسلام و چه پس از اسلام - از سوی مستند سازان صدا و سیمایِ ام القرای جهان اسلام ، انجام نپذیرفته است . گویا برخی راه حل دیگری یافته اند و چند سالی است که به دنبال آنند تا قبر خاموش و ساکت او را به شیراز ، مدرسه خان ، انتقال دهند و برو و بیایی برای زندگان ، با زیارت اهل قبور ، فراهم سازند . خدای را شکر ! اما آرامشِ چند صد ساله ملای شیرازِ ما چه می شود !
او در زمان حیاتش ، به کهک قم پناه برد تا از قیل و قال ما زندگانِ مرده پرست ، در امان باشد و در خلوتِ تاملات فلسفی اش ، شبهای پر ستاره روستای کهک در حاشیه شهر قم را ببیند و حرکت جوهری و اصالت وجود را رقم زند ، نه اصالت قبر را !
انتقال مقبره ملاصدرا به شیراز تاکنون چندین‌بار پیگیری و مطرح شده؛ اما امکان اجرای آن میسر نشده است، می گویند این انتقال با رعایت همه جوانب شرعی و بدون نبش قبر انجام خواهد شد و احتمالا آرامگاه آن جناب در مدرس قبلی اش یعنی مدرسه خان شیراز بنا شود .
من جایی نخوانده ام که او وصیتی در این خصوص کرده باشد و آیا آن روز که او را دفن کردند ، برابر اصلاح شرعی امانت دفن شده ... اما می دانم که مرحوم علی شریعتی به صورت امانت در خارج از وطن و در کنار حضرت زینب در حاشیه شهر سوریه آرام گرفته است . پس چه خوب است که ، اگر می خواهیم قبر ملای شیراز را به ایران انتقال دهیم ، مزینانی های خراسان را هم با علی آقای شریعتی شاد کنند . البته اگر درب چنین رویدادی بخواهد باز شود ، دروازه می خواهد و نه درب ! چون قبر خیلی ها خارج از ایران ، بویژه عراق مدفون است ، از رجالی مثل امیر کبیر تا عالمانی چون ....
می گویند ، خب برای نیما یوشیج هم چنین کردیم و قبرش را آوردیم به وطن !
... بهتر است پیشاپیش بری خود فاتحه ای بخوانیم !