محمدرضا رجبی شکیب
در شناسنامه ستونهای روزنامه «خبر»، در بیان ویژگیهای ستون «چهره-خبر» این طور آمده که سوژه، باید یک شخصیت داخلی باشد و نه خارجی. اما مخاطبان «خبر» حتماً این نکته را تصدیق میکنند که سوژه ستون امروز، حداقل در چند سال اخیر، حتی بیشتر از بعضی شخصیتهای سیاسی داخلی، شهروند این مملکت و حتی «خودی» محسوب شده است. چاوز که از 10 سال پیش ریاست جمهوری ونزوئلا را به عهده دارد، نزدیکترین دوست بینالمللی رئیس دولت نهم در 4 سال گذشته بوده و طبیعی است که تنها رئیسجمهور دنیا باشد که پیش از انتخابات، برای احمدینژاد آرزوی موفقیت کند و اولینی باشد که به او تبریک میگوید. هوگو رافائل چاوز فریاس، هفتم مرداد سال 1333 در دهکده کوچک سابانتا در 500 کیلومتری کاراکاس به دنیا آمد. روستازاده کاراکاسی، در ارتش ونزوئلا تا درجه سرهنگ دومی پیش رفت و در همان دانشکده افسری بود که جذب ایدههای سیمون بولیوار آزادیخواه آمریکای لاتین در قرن 19 شد و فعالیت سیاسی خود را شروع کرد. با این حال، چاوز، از آندسته مردان سیاسی است که حاشیههایش بیش از متن است. او دوبار ازدواج کرده و هر دو ازدواج نیز به طلاق منجر شدهاند. حتی چندی قبل، در جریان یک سخنرانی چهار ساعته چاوز اعتراف و البته افتخار کرد که هر روز کوکائین مصرف میکند.
هوگو چاوز چند ماه قبل، پس از مدتها تأکید بر اینکه 10 سال دیگر نیاز دارد تا بتواند مبارزه با فساد در کشورش را به نتیجه برساند، در یک رفراندوم با کسب 4/54 درصد آرا، قانون اساسی ونزوئلا را تغییر داد تا بتواند بیش از 2 دوره هم رئیسجمهور باقی بماند. تا پیش از این همه پرسی، در ونزوئلا هم مانند ایران، کسی نمیتوانست بیش از دو بار متوالی در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند. سخنرانی چاوز پس از پیروزی در آن رفراندوم جالب توجه بود. او در مقابل انبوه طرفداران خود ظاهر شد و با جملۀ «زنده باد انقلاب» نطق خود را آغاز کرد. در سخنان چاوز، اشارهای به برنامههای جدید نشد و بیشتر تأکید وی بر مبارزه با فساد مالی ونزوئلا بود. امری که مخالفان دولت کنونی ونزوئلا نیز بر آن تأکید داشتند. هوگو چاوز بارها محمود احمدینژاد را «مبارزی شجاع برای انقلاب»، «مدافع جهان سوم» و «مبارز علیه امپریالیسم آمریکا» توصیف کرده است. او اولین رئیسجمهوری است که روز گذشته پیروزی احمدینژاد را به وی تبریک گفت.