بیش از یک دهه است که بسیاری از مراسم مذهبی و سیاسی جمهوری اسلامی مورد تاخت و تاز جریانی قرار گرفته است که اگر بدبینانه نگوئیم مأموریتی برای دلزدگی مردم از نظام و انقلاب دارند، خوش باورانه باید آنان را افرادی تند و بدسلیقه نامید که هیچ‌کس و هیچ فکری را جز خودشان و افکارشان قبول ندارند و برای به کرسی نشاندن خود و امیالشان حاضرند هرگونه هزینه‌ای را برای نظام و انقلاب تحمیل کنند، حرمتی برای هیچ فرد و مکان و موقعیتی قائل نیستند، حتی اگر حرم امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) و مدرسه فیضیه و مراجع باشند.
این عده برعکس آنچه وانمود می‌شود خودسر هستند، کاملاً سازماندهی شده‌اند. به هم زدن مراسم ۱۵ خرداد قم، پرتاب کفش و مهر در حرم حضرت معصومه(س)، اخلال در راهپیمایی ۲۲ بهمن، پرتاب بطری در حرم امام رضا(ع)، اخلال در مراسم سالگرد ارتحال حضرت امام، تهدید به قتل رئیس جمهور در مدرسه فیضیه، توهین و اسائه ادب به مراجع تقلید در ازدحام مقابل بیوتشان همه حلقه‌های یک زنجیر را تشکیل می‌دهند که برخی بازیگرانش مشترک‌اند.
اینان هر زمان که رهبری اقداماتشان را نکوهش کرده است تا حدودی فتیله فعالیت خود را پایین آورده‌اند ولی همین که آب‌ها از آسیاب افتاد، دوباره ساز خود را با همان ریتم قبلی کوک کرده‌اند. سماجت این عده برای تداوم تندرویشان به واسطه این است که همواره در قبال کارهایشان احساس امنیت می‌کنند و هیچ نگرانی از پیامد کارهای خود ندارند.
اگرچه رفتار هوشمندانه رئیس مجلس شورای اسلامی در قبال این رویداد صف دلسوزان واقعی نظام و انقلاب و کشور را از صف دایه‌های پرمدعا جدا کرد و چهره آن‌ها را برای مردم ما بار دیگر به تصویر کشید ولی شایسته است مسئولان کشور به ویژه شورای عالی امنیت ملی با برخورد قاطع و پشیمان کننده، ریشه‌های تندروی و افراطی‌گری در کشور را بسوانند و مردم و دلسوزان کشور را در ایام فرخنده چهلمین سال انقلاب شاد کرده و کام دشمنان را تلخ کنند.
* سرمقاله روزنامه ۱۹ دی شماره سه‌شنبه ۱۶ بهمن