هنگامیکه در شلوغی سالن انتظار، منتظر ورود به سالن بودم، پس از سال‌ها خاطره تماشای فیلم در دوره نوجوانی و جوانی در سینماهای بزرگ برایم زنده شد. آن شب وقتی تمامی سالن پر و با شروع آنونس جشنواره چراغ‌ها خاموش شد، انگار یکی از آن ضیافت‌های خاطره‌انگیز قرار بر تکرار داشت. اما فیلم که شروع شد، کیفیت پایین نمایش فیلم تمام عیش آن شب را بر هم زد. گویا قرار است آن روزها همچنان به عنوان خاطره دور باقی بماند .
از بازسازی سینما بهمن بیش از دو سال نمی‌گذرد و سیستم پخش فیلم آن نباید تفاوتی با پردیس‌های تازه تاسیس این سال‌ها داشته باشد. اما تقریبا بخش زیادی از تلاشی که برای طراحی صحنه و فیلمبرداری فیلمی چون «مسخره باز» شده بود با آن شیوه نمایش بر باد رفته بود و چیزی از آن جزئیات بر پرده دیده نمی‌شد.
چند سال پیش یکی از فیلمبرداران سینما که همان سال فیلمی در جشنواره داشت به من توصیه کرد که آن فیلم را در یک پردیس سینمایی ببینم و وقتی علت را جویا و از تفاوت سیستم پخش پرسیدم، گفت: «سیستم‌ها مشابه هستند اما برخی مدیران سینماها به دلیل صرفه‌جویی در هزینه‌ها از تمامی ظرفیت نوردهی سیستم پخش استفاده نمی‌کنند. بنابرین تصاویر کیفیت مطلوب را در آن سینما ندارند.»
گرچه عامل اصلی استقبال از سینما همیشه کیفیت محتوایی و تکنیکی فیلم‌هاست اما در زنجیره تولید فیلم سینمایی مانند هر محصول دیگری شیوه بد و بی کیفیت عرضه نهایی می‌تواند تمام تلاش زنجیره تولید را بر باد دهد. اگر در شرایطی ایده‌آل، یک فیلم پرکشش و جذاب در یک سالن با دسترسی مناسب، صندلی‌های راحت و محیطی با تهویه مطبوع ومناسب هم اکران شود، اما تصاویر روی پرده کیفیت مناسب نداشته باشد، به رضایت تماشاگر منجر نمی‌شود، چرا که حاصل فرآیند سینما رفتن در نهایت تماشای فیلم را روی پرده است و اگر این اتفاق به شکل مطلوب رخ ندهد کل این فرآیند بی معنی می‌شود. در شرایط فعلی تماشاگر ممکن است ترافیک سنگین برای دسترسی به سینما، هزینه بالای بلیط و دیگر مشکلات رفتن به سینما را به ازای دیدن یک فیلم خوب تحمل کند اما با امکاناتی که تکنولوژی جدید پخش فیلم فراهم کرده دیگر تماشاگر، تحمل تماشای تصاویر بی کیفیت بر پرده سینما را ندارد و به تدریج از سینما رفتن گریزان شده و ترجیح می‌دهد تا چند ماه بعد همان فیلم را بر صفحه تلویزیون در محیط آرام خانه با کیفیتی به مراتب بهتر تماشا کند.
سینماداران محترم که مدام از خالی ماندن سالن‌های سینما گله دارند، باید بدانند که جشنواره هرسال تبلیغی مطمئن برای سالن سینمای آنهاست، بنابرین اگر خاطره‌ای خوش از تماشای فیلم برای تماشاگران ایام جشنواره فراهم کنند، مطمئن باشند تماشاگران این ایام در طول سال، دیگران را برای تماشای فیلم در آن سینما دعوت می‌کنند و همچنین باید به نقش مهم خود به عنوان حلقه نهایی زنجیره تولید و نمایش فیلم در ارائه یک محصول سینمایی با کیفیت توجه کنند و با احساس مسولیت بیشتر در این باره، امکان تماشای تصاویر با کیفیت را در سالن سینما فراهم کنند.
۵۷۵۷