حمید بهشتی: چند صباحی است که تغییر رویه رفتاری نسبت به عملکرد گذشته یکی از ژست‌ها و پزهای بخشی از بدنه نحیف و رنجور تئاتر شده و کسانی که در دو دهه گذشته خود را از نسل انقلاب و دفاع مقدس و مردم می دانستند، حالا با جمع کردن عده‌ای اطرف خود، سعی در پنهان کردن گذشته خود دارند.
با یک نگاه کوتاه به سوابق برخی از این افراد در پست‌هایی چون انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس، شورای نظارت و ارزشیابی بر نمایش، دبیری چند دوره جشنواره تئاتر فجر انقلاب و ...می‌توان کاملا حدس زد که این افراد دچار یک فراموشی زودرس شده‌اند. به نحوی که با پاک کردن سوابق خود و دوری از هم قطاران هم‌قسم خود و ارتباط با طیفی که فقط شهرت و دیده شدن را راز موفقیت و تعالی می‌دانند، مسیری تازه را آغاز کرده اند.
در حقیقت هر دو گروه از یک چیز مشترک دوری می کنند و آن نام «انقلاب و دفاع مقدس» است؛ چیزی که گروه و افراد تیم اول را شهرت می‌بخشد سفره انقلاب و دفاع مقدس است و آن چیزی که تیم دوم را به دنبال تیم اول روانه می کند، طراحی اپوزیسیون بودن و یا اپوزیسیون‌نمایی است.
جالب‌تر این است که این افراد گهگاهی می‌آیند تمام مسئولیت‌ها از مدیریت و داوری تا آموزش و حتی مشورت در چیدمان مدیریت‌های هنری را به دست می‌گیرند و یا طراحی می‌کنند و پس از بهره برداری کامل، موقتا خداحافظی می‌کنند و گاه می‌گویند در قهر هستند و مجددا با یک طراحی ساختگی باز می‌گردند!
ای کاش خانواده تئاتر آگاه شود که بیشترین لطمات را از همین همراهان صوری خود خورده است.
۲۴۱۲۴۱